Postanowienie SN z dnia 24 lipca 2024 r., sygn. I USK 226/23
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Halina Kiryło
w sprawie z odwołania J. S.
przeciwko Dyrektorowi Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie
o wysokość emerytury policyjnej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w dniu 24 lipca 2024 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie
z dnia 20 stycznia 2023 r., sygn. akt III AUa 1457/21,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2. zasądza od ubezpieczonego J.S. na rzecz Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych z ustawowymi odsetkami za czas po upływie tygodnia od dnia doręczenia zobowiązanemu orzeczenia do dnia zapłaty.
[SOP]
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w Krakowie wyrokiem z 20 stycznia 2023 r. zmienił zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w Kielcach z 11 czerwca 2021 r. i oddalił odwołanie J. S. od decyzji Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji z 30 czerwca 2017 r. w sprawie ponownego ustalenia wysokości emerytury policyjnej.
W wywiedzionej od powyższego wyroku skardze kasacyjnej odwołujący się, zaskarżając orzeczenie w całości, podniósł zarzuty naruszenia prawa materialnego: (-) art. 13b ust. 1 pkt 4 oraz art. 13b ust. 1 pkt 5 lit. c i d ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (jednolity tekst: Dz.U. z 2022 r., poz. 1626 ze zm.; dalej: ustawa o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy), przez ich błędną wykładnię polegającą na stwierdzeniu przez Sąd drugiej instancji, że sama praca biurowa wykonywana przez skarżącego w jednostkach wskazanych w wymienionych przepisach, polegająca na analizie danych oraz sporządzaniu raportów, spełnia kryteria służby na rzecz totalitarnego państwa, podczas gdy żadne z indywidualnie wykonywanych przez odwołującego się zadań służbowych nie miało charakteru działań na rzecz totalitarnego państwa, a w szczególności charakteru czynów polegających na zwalczaniu opozycji demokratycznej, związków zawodowych, stowarzyszeń, kościołów i związków wyznaniowych, łamaniu prawa do wolności słowa i zgromadzeń, gwałceniu prawa do życia, wolności, własności i bezpieczeństwa obywateli; (-) art. 13b ust. 1 pkt 4 oraz art. 13b ust. 1 pkt 5 lit. c i d ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy, przez ich niewłaściwe zastosowanie polegające na błędnym uznaniu przez Sąd drugiej instancji, że sam fakt pracy wykonywanej przez skarżącego w jednostkach wskazanych w tychże przepisach spełnia kryterium służby na rzecz totalitarnego państwa, podczas gdy prawidłowo ustalony stan faktyczny sprawy w żadnym stopniu nie wskazuje, aby odwołujący się podejmował działania naruszające podstawowe prawa i wolności człowieka, zaś kryterium służby na rzecz totalitarnego państwa powinno być oceniane na podstawie wszystkich okoliczności sprawy, w tym także na podstawie indywidualnych czynów skarżącego i ich weryfikacji pod kątem wskazanych naruszeń; (-) art. 13a ust. 5 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy, przez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na niesłusznym uznaniu przez Sąd drugiej instancji, że informacja o przebiegu służby zawarta w aktach osobowych skarżącego jest wystarczająca dla stwierdzenia, iż wykonywania przez niego praca w jednostkach wskazanych w art. 13b ust. 1 ustawy spełnia kryterium służby na rzecz totalitarnego państwa, podczas gdy stwierdzenie pełnienia służby na rzecz totalitarnego państwa w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 31 lipca 1990 r. nie może być dokonane wyłącznie na podstawie informacji Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (kryterium formalnej przynależności do służb), lecz na podstawie wszystkich okoliczności sprawy, w tym na podstawie indywidualnych czynów i ich weryfikacji pod kątem naruszenia podstawowych praw i wolności człowieka służących reżimowi komunistycznemu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
