Postanowienie SN z dnia 3 lipca 2024 r., sygn. I CSK 2057/23

3 lipca 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Adam Doliwa

na posiedzeniu niejawnym 3 lipca 2024 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa S. S. i M. S.
‎przeciwko Bank spółce akcyjnej w W.
‎o zapłatę,
‎na skutek skargi kasacyjnej Bank spółki akcyjnej w W.
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach
‎z 14 listopada 2022 r., I ACa 1130/21,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

UZASADNIENIE

Pozwany bank w sprawie o ustalenie wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 14 listopada 2022 r. oddalającego jego apelację.

W uzasadnieniu wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania skargi kasacyjnej, pozwany wskazał, że w sprawie wystąpiły istotne zagadnienia prawne, wyrażające się w następujących pytaniach:

1) czy postanowienia waloryzacyjne umowy kredytu indeksowanego (waloryzowanego) do kursu waluty obcej, określające wysokość kwoty kredytu
‎z wykorzystaniem klauzuli waloryzacyjnej, odsyłającej do obowiązującego kursu walutowego w dniu uruchomienia kredytu, który jest różny od dnia zawarcia umowy, w związku z czym w chwili zawarcia umowy nie jest znana wartość kredytu
‎w walucie obcej, naruszają art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 288, dalej „Prawo bankowe”) w związku
‎z art. 353¹ k.c.?;

2) czy postanowienia waloryzacyjne umowy kredytu indeksowanego (waloryzowanego), określające wysokość kwoty kredytu i wysokość rat kapitałowo- odsetkowych wyrażoną w walucie obcej poprzez odesłanie do Tabeli Kursów Walut Obcych banku-kredytodawcy, bez określenia w treści umowy szczegółowych zasad obliczania tych kursów, na przykład w postaci wzoru matematycznego, wykraczają poza granice zakreślone w ramach zasady swobody umów opisanej
‎w art. 353¹ k.c.?;

3) czy dopuszczalne jest równoczesne stwierdzenie przez Sąd, że określone postanowienie umowne jest zarówno nieważne na podstawie art. 58 § 1 k.c., jako sprzeczne z art. 353 k.c. w zw. z art. 69 ust. 2 Prawa bankowego, jak ‎i bezskuteczne, jako postanowienie niedozwolone w rozumieniu ‎art. 385 § 1 i 2 k.c. (abuzywne ), czy też to samo postanowienie nie może być jednocześnie zakwalifikowane jako nieważne i abuzywne; a jeżeli prawidłowe jest twierdzenie o braku możliwości równoczesnego zastosowania wskazanych dwóch instytucji, to w razie wystąpienia zbiegu tych norm, czy określone postanowienie należy zakwalifikować jako abuzywne czy jako nieważne?;

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się