Postanowienie SN z dnia 30 listopada 2021 r., sygn. II USK 354/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Frańczak
w sprawie z wniosku R. S.
przeciwko Dyrektorowi Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w W.
o prawo do emerytury policyjnej i policyjnej renty inwalidzkiej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 30 listopada 2021 r.,
skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 3 września 2020 r., sygn. akt III AUa […],
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w (…) wyrokiem z dnia 3 września 2020 r. oddalił apelację odwołującego się R. S. od wyroku Sąd Okręgowego w W. z dnia 26 czerwca 2018 r., którym oddalono jego odwołania od decyzji z dnia 27 listopada 2017 r. oraz z dnia 28 listopada 2017 r., którymi Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji odmówił odwołującemu się ponownego ustalenia prawa do emerytury policyjnej oraz prawa do policyjnej renty inwalidzkiej.
Z ustaleń poczynionych w sprawie wynikało, że odwołujący się został prawomocnie skazany za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego, popełnione w związku z wykonywaniem czynności służbowych (w związku z pełnieniem funkcji publicznej). Stosownie natomiast do art. 39 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (obecnie jednolity tekst: Dz.U. z 2020 r., poz. 723 ze zm.; dalej ustawa zaopatrzeniowa), prawo do świadczeń ustaje w razie skazania funkcjonariusza, który ma ustalone prawo do emerytury lub renty, prawomocnym wyrokiem sądu, o którym mowa w art. 10 ust. 2 tej ustawy. Wobec tego w przypadku prawomocnego skazania funkcjonariusza następuje nieodwracalna utrata prawa do zaopatrzenia emerytalnego na podstawie ustawy zaopatrzeniowej ze skutkiem od chwili prawomocnego skazania, przy czym powołana ustawa nie przewiduje sytuacji przywrócenia prawa do świadczenia zaopatrzeniowego. A zatem zatarcie skazania nie może reaktywować prawa do świadczenia emerytalnego czy rentowego, które funkcjonariusz bezpowrotnie utracił w warunkach art. 10 ust. 2 ustawy zaopatrzeniowej. W związku z powyższym Sądy orzekające przyjęły, że prawo odwołującego się do emerytury policyjnej i policyjnej renty inwalidzkiej ustało z dniem 22 marca 2012 r. (wstrzymanie wypłaty od dnia 1 lipca 2012 r.), czyli z dniem uprawomocnienia się skazującego go wyroku sądowego, a więc jeszcze przed zatarciem skazania, które nastąpiło we wrześniu 2017 r. Skazanie prawomocnym wyrokiem wywołuje bowiem określone skutki przewidziane w art. 10 ust. 2 ustawy zaopatrzeniowej, a samo zatarcie skazania nie oznacza, że wcześniejsze skazanie przestało istnieć co miałoby stanowić podstawę do ponownego ustalenia prawa do świadczeń.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
