Wyrok SN z dnia 25 listopada 2021 r., sygn. I USKP 62/21
Sygn. akt I USKP 62/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący)
SSN Bohdan Bieniek
SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca)
w sprawie z odwołania A. S.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R.
o ponowne ustalenie wysokości emerytury,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w dniu 25 listopada 2021 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 14 maja 2019 r., sygn. akt III AUa […],
oddala skargę kasacyjną.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. Ośrodek Zamiejscowy w R. wyrokiem z dnia 10 października 2018 r., po rozpoznaniu odwołania wniesionego przez ubezpieczonego A. S. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R z dnia 30 grudnia 2016 r., zmienił tę decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do ponownego przeliczenia emerytury na podstawie art. 110a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (dalej jako ustawa emerytalna), począwszy od dnia 20 grudnia 2016 r. oraz orzekł o kosztach procesu.
Sąd Okręgowy ustalił, że ubezpieczony urodził się w dniu […] 1950 r. i od dnia 1 kwietnia 1995 r. jest uprawniony do emerytury górniczej, której podstawa wymiaru została ustalona z lat 1983-1987, przy uwzględnieniu wskaźnika jej wysokości wynoszącego 361,92% i ograniczonego do 250%. W dniu 20 grudnia 2016 r. ubezpieczony złożył w organie rentowym wniosek o przeliczenie podstawy wymiaru, powołując się na przepisy ustawy emerytalnej w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 5 marca 2015 r. o zmianie ustawy emerytalnej. Obliczony przez organ rentowy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru z najkorzystniejszych 20 lat wybranych z całego okresu ubezpieczenia, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o przeliczenie, wyniósł jednak 231,35%.
Sąd pierwszej instancji ustalił ponadto, że ubezpieczony był zatrudniony w KWK „A.” od dnia 5 lipca 1967 r. jako robotnik powierzchniowy, od dnia 20 maja 1968 r. – jako górnik pod ziemią, od dnia 1 maja 1970 r. – jako młodszy górnik pod ziemią, od dnia 1 października 1973 r. – jako górnik pod ziemią, a od dnia 29 grudnia 1975 r. - górnik strzałowy pod ziemią. Ukończył kursy młodszego górnika, górnika i górnika strzałowego. Otrzymywał dodatek strzałowy. Ożenił się w dniu 8 kwietnia 1972 r. i od maja 1972 r. otrzymywał pełny deputat węglowy w wymiarze 8 ton. Pracował w systemie trzyzmianowym. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru, ustalony na podstawie odtworzonych za lata 1974-1979 wynagrodzeń ubezpieczonego, wyliczony z 20 najkorzystniejszych lat z okresu jego zatrudnienia w KWK „A.”, to jest z lat 1974-1976, 1979-1994 i 1996 wyniósł 252,16%, przy czym za okres od dnia 15 stycznia 1996 r. do dnia 31 grudnia 1996 r. przyjęto minimalne wynagrodzenie. Z kolei za lata 1974-1979 wysokość zarobków odtworzono na podstawie danych dotyczących kształtowania się płacy zasadniczej i dodatków do płacy znajdujących się w aktach osobowych ubezpieczonego oraz przy uwzględnieniu przepisów UZP obowiązujących w tym okresie i przy założeniu podstawowej normy czasu pracy i pracy w systemie czterobrygadowym, a także przy uwzględnieniu zapisów z akt osobowych, kart kontroli czasu pracy za lata 1975-1979, zapisów w legitymacji ubezpieczeniowej, karcie zasiłkowej, załącznika do karty ewidencyjnej pracownika, a nadto przy wzięciu pod uwagę, że ubezpieczony miał prawo do 8 ton deputatu węglowego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
