Wyrok SN z dnia 16 listopada 2021 r., sygn. I PSKP 25/21
Sygn. akt I PSKP 25/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Leszek Bielecki (przewodniczący)
SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Staryk
w sprawie z powództwa M.K.
przeciwko J.B.
o wynagrodzenie i zadośćuczynienie za mobbing,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 16 listopada 2021 r.,
skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K.
z dnia 10 kwietnia 2019 r., sygn. akt VII Pa (…),
oddala skargę kasacyjną.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w K. wyrokiem z 10 kwietnia 2019 r. oddalił apelację pozwanego pracodawcy J.B. od wyroku Sądu Rejonowego w K. z 16 lutego 2018 r., w części uwzględnił apelację powoda M.K. w ten sposób, że zmienił wyrok Sądu Rejonowego i zasądził powodowi 9.110,08 zł z odsetkami tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych ponad kwotę 17.086,64 zł, zasądzoną z tego tytułu przez Sąd Rejonowy, uchylając jednocześnie orzeczenie tego Sądu oddalające powództwo o zadośćuczynienie za mobbing i przekazując sprawę o to roszczenie do rozpoznania Sądowi pierwszej instancji.
Pozwany zatrudniał powoda jako magazyniera. Miejscem pracy był sklep. Powoda obowiązywał podstawowy system czasu pracy i miesięczny okres rozliczeniowy. Powód pracował w godzinach nadliczbowych.
Sąd pierwszej instancji ustalił, że powodowi z tytułu nadgodzin przysługiwało wynagrodzenie w kwocie 17.086,64 zł.
Sąd drugiej instancji za zasadną uznał apelację powoda w części dotyczącej wyższego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych. Potwierdził, że ustalono wykonywanie pracy w godzinach nadliczbowych, co przedstawiono w uzasadnieniu wyroku. W szczególności wskazał, iż w objętych sporem miesiącach, pracą powoda w godzinach nadliczbowych była każda godzina przepracowana ponad osiem godzin na dobę lub każda godzina w miesięcznym okresie rozliczeniowym powyżej liczby godzin ustalonej jako iloczyn ośmiu godzin i pięciu dni w każdym rozpoczętym tygodniu. Dla powoda - w związku ze świadczeniem pracy w każdy dzień od poniedziałku do piątku po osiem godzin, we wszystkie soboty po osiem godzin oraz w niedziele od 10-ej do 21-ej - pracą o jakiej mowa w art. 151 § 1 k.p. z prawem do dodatkowego wynagrodzenia z art. 151 § 1 pkt 1 i § 2 k.p. z gwarantowanym pracownikom pozwanego w jego własnym Regulaminie pracy dodatkiem 100% za każdą godzinę pracy nadliczbowej, była każda godzina pracy wykonywana w sobotę oraz każda godzina pracy wykonywana w niedzielę. Powód w ramach objętego powództwem roszczenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okres od 1 października 2011 r. do 31 lipca 2014 r. powinien uzyskać przy właściwym zastosowaniu przepisów prawa materialnego z art. 151 § 1 k.p. i art. 151 § 1 i 2 k.p kwotę o 9.110,08 zł wyższą niż kwota 17.086,64 zł zasądzona przez Sąd pierwszej instancji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
