Postanowienie SN z dnia 4 listopada 2021 r., sygn. II PSK 205/21
Sąd Najwyższy w składzie:
Prezes SN Piotr Prusinowski
w sprawie z powództwa T.J.P.
przeciwko Sądowi Rejonowemu w G.
o przywrócenie do pracy, wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 4 listopada 2021 r.,
skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w G.
z dnia 18 września 2020 r., sygn. akt VII Pa (…),
I. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
II. zasądza od powoda na rzecz pozwanego 240 zł (dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 18 września 2020 r. Sąd Okręgowy w G. oddalił apelację powoda T.J.P. od wyroku Sądu Rejonowego w G. z dnia 10 stycznia 2020 r. w sprawie przeciwko Sądowi Rejonowego w G. o przywrócenie do pracy, wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, zapłatę.
Sąd Okręgowy w całości przychylił się do argumentacji Sądu Rejonowego uzasadniającej niecelowość przywrócenia powoda do pracy. Uznał, że słusznie Sąd pierwszej instancji przyjął, że przemawia za tym stan zdrowia powoda, będący przyczyną jego wielokrotnych długotrwałych absencji. Nie uszło przy tym uwadze sądu, iż sam powód oświadczył, iż dalej nie jest osobą zdrową, a więc przywrócenie go do pracy dalej skutkowałoby niemożnością jej wykonywania w zadowalającym wymiarze czasowym oraz dalszą dezorganizacją pracy wydziału, faktycznie nie mogącego na nim polegać, tudzież organizować i planować jakiekolwiek czynności z jego udziałem. Zatem nie ulega wątpliwości, iż stopień niedyspozycyjności powoda znacznie utrudniał mu świadczenie pracy w ostatnich latach. Sąd Okręgowy zaznaczył, że lekarze powoda (psycholog i psychiatra) rozpoznali u niego zaburzenia adaptacyjne - depresyjne, które były efektem wykonywanej pracy, a zatem także dla samego powoda lepszy będzie brak powrotu do środowiska, w którym on sam czuł się wykorzystywany/mobbingowany. Jednocześnie Sąd zauważył, że legitymowanie się przez powoda orzeczeniem lekarza medycyny pracy o zdolności do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku nie dezawuuje przewidywań co do tego, że przewlekłe schorzenie, na które cierpi powód, będzie powodować jego dalsze absencje chorobowe dezorganizujące pracę sądu. W ocenie Sądu Okręgowego zasadnie Sąd Rejonowy do tej argumentacji dodał negatywne relacje powoda ze współpracownikami oraz przełożonymi (w tym z Kierownikiem Sekretariatu Wydziału oraz Przewodniczącym Wydziału). W sprawie ustalono, że powód był osobą konfliktową, nie posiadał umiejętności pracy w zespole i dlatego był przesuwany do kolejnych zadań w kolejnych jednostkach sądu. W opinii o pracowniku sporządzonej w lutym 2017 r. przez Przewodniczącą VII Wydziału Gospodarczego Krajowego Rejestru Sądowego wskazano m.in., że dotychczasowa postawa pracownika nie zasługuje na pozytywną opinię, a wręcz uniemożliwia współpracę w przyszłości. Pracownik wielokrotnie dał się poznać jako osoba mało elastyczna, mająca trudności we współpracy z innymi pracownikami, a także w zaakceptowaniu stosunku zależności służbowej. Zdaniem Sądu Okręgowego wymienione okoliczności, w tym przede wszystkim stan zdrowia powoda (powód nadal choruje i leczy się i według niego jest to stan nieuleczalny) oraz jego konfliktowy charakter zostały ustalone. Spełniony zatem został wymóg „ustalenia” okoliczności, które brał pod uwagę sąd, uznając przywrócenie do pracy powoda za niecelowe. W konkluzji, nie potwierdził się zarzut naruszenia przez Sąd pierwszej instancji art. 45 § 2 k.p. i art. 8 k.p.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
