Wyrok SN z dnia 22 października 2021 r., sygn. II CSKP 132/21
Sygn. akt II CSKP 132/21
Sąd Najwyższy w składzie:
Pierwszy Prezes SN Małgorzata Manowska
(przewodniczący, sprawozdawca)
Prezes SN Joanna Misztal-Konecka
SSN Beata Janiszewska
w sprawie z powództwa O.P. i V.D.
przeciwko E.N. i "A." spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.
o odszkodowanie, zadośćuczynienie i rentę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 października 2021 r.,
skargi kasacyjnej pozwanej E.N.
od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 20 lutego 2019 r., sygn. akt I ACa (…)
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w (…) do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z 20 lutego 2019 r. Sąd Apelacyjny w (…) w sprawie o odszkodowanie, zadośćuczynienie i rentę z powództwa O.P. i V.M.D. przeciwko E.N. i A. spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., na skutek apelacji pozwanej E.N. od wyroku Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 28 lutego 2018 r., oddalił apelację.
Podstawą powyższego rozstrzygnięcia były następujące okoliczności i ustalenia faktyczne. W dniu 2 września 2006 r. w wypadku samolotowym zginął V.D., mąż powódki, a ojciec małoletniego powoda. W dacie jego śmierci powódka miała 35 lat, zaś syn 3 lata. V.D. posiadał licencję pilota i wykonywał wcześniej samodzielne loty, aczkolwiek w dniu wypadku licencja ta była nieważna. Przyczyną wypadku był błąd pilota - męża pozwanej, J.N., który również zginął w tym wypadku. Lot miał charakter towarzyski. Obowiązki dowódcy samolotu pełnił J.N. i to on ponosił odpowiedzialność za bezpieczeństwo lotu. Ze względu na to, że w czasie lotu V.D. nie mógł korzystać z licencji pilota, miał on wyłącznie status pasażera. Wypadek był bezpośrednim następstwem błędu pilotażowego J.N., polegającego na doprowadzeniu do zbyt małej prędkości lotu w zakręcie, czego skutkiem było wpadnięcie samolotu w korkociąg i zderzenie z ziemią.
Powódka O.P. poznała swojego męża z początkiem lat dziewięćdziesiątych. Wówczas zamieszkiwał on w Austrii, posiadał obywatelstwo tego kraju; był od niej starszy o 16 lat. Równocześnie V.D. prowadził w Polsce działalność gospodarczą pod firmą „B." spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. (działalność konsultingowa, w tym w branży medialnej), a także inną działalność gospodarczą (myjnia samochodowa) oraz wykonywał na terenie Austrii zlecenia z zakresu aranżacji wnętrz. V.D. w dzieciństwie zachorował na chorobę Heinego-Medina, przez co był osobą całkowicie niezdolną do pracy. Ponadto cierpiał na dolegliwości narządu ruchu, miewał problemy z poruszaniem się oraz utykał na jedną nogę, co było następstwem przebytej w dzieciństwie choroby. Z tytułu całkowitej niezdolności do pracy otrzymywał rentę chorobową w wysokości 2.000 szylingów, a po przystąpieniu Austrii do strefy euro wysokość tej renty z dodatkami wynosiła około 2.000 euro.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
