Wyrok SN z dnia 14 października 2021 r., sygn. I USKP 49/21
Sygn. akt I USKP 49/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Staryk (przewodniczący)
SSN Leszek Bielecki (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Korzeniowski
w sprawie z odwołania M.R.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w K.
o zasiłek macierzyński,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 14 października 2021 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych w K.
z dnia 25 kwietnia 2019 r., sygn. akt VII Ua (…),
I. oddala skargę kasacyjną,
II. nie obciąża ubezpieczonej kosztami pełnomocnika organu rentowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w K. VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z 25 kwietnia 2019 r., VII Ua (…), po rozpoznaniu apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w K., zmienił wyrok Sądu Rejonowego w K. z 5 września 2018 r., IV U (…) i oddalił odwołanie wnioskodawczyni M.R. od decyzji organu rentowego z dnia 12 kwietnia 2018 r. o zasiłek macierzyński.
W sprawie tej ustalono, że odwołująca podlegała dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu jako osoba prowadząca działalność gospodarczą od 1 marca 2015 r. Od 1 września 2017 r. nieprzerwanie do 5 grudnia 2017 r. była niezdolna do pracy z powodu choroby, a od 6 grudnia 2017 r. przysługiwał jej zasiłek macierzyński. W okresie niezdolności do pracy nie prowadziła działalności gospodarczej. Z dniem 1 października 2017 r. zawiesiła działalność gospodarczą, której prowadzenie jednak zgłosiła ponownie z dniem 23 listopada 2017 r., gdyż dowiedziała się, że zawieszenie prowadzenia działalności gospodarczej skutkowało wyłączeniem z ubezpieczenia. Odwołująca nie podjęła pracy, ani nie zamierzała jej podjąć w związku z niezdolnością do pracy i ciążą. Za okres od 1 września do 30 listopada 2017 r. organ rentowy wypłacił odwołującej zasiłek chorobowy liczony od podstawy wymiaru wynoszącej 4.498,82 zł. Decyzją z 11 stycznia 2018 r. organ rentowy odmówił odwołującej prawa do zasiłku chorobowego za okres od 8 do 30 listopada 2017 r. i zobowiązał ją do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia za ww. okres wskazując, że w okresie od 23 do 30 listopada 2017 r. odwołująca podjęła działalność gospodarczą, wiec wykorzystywała zwolnienie od pracy niezgodnie z jego celem. Decyzja ta została zmieniona decyzją z 27 lutego 2018 r., która organ rentowy, uwzględniając argumenty odwołującej, przyznał jej prawo do zasiłku chorobowego z funduszu chorobowego za okres od 8 do 30 listopada 2017 r. oraz odstąpił od żądania zwrotu wypłaconego zasiłku chorobowego za ww. okresy w kwocie głównej wraz z odsetkami w łącznej wysokości 3.262,55 zł.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
