Wyrok SN z dnia 12 października 2021 r., sygn. IV KK 249/19

Sygn. akt IV KK 249/19

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marek Motuk (przewodniczący)
‎SSN Antoni Bojańczyk (sprawozdawca)
‎SSN Igor Zgoliński

Protokolant Katarzyna Gajewska

przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Józefa Gemry
‎w sprawie F.H. (ob. F.B.C.)
‎wnioskodawcy o odszkodowanie i zadośćuczynienie
‎po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
‎w dniu 12 października 2021 r.,
‎kasacji, wniesionej przez pełnomocnika wnioskodawcy
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
‎z dnia 24 lipca 2018 r., sygn. akt II AKa (…),
‎utrzymującego w mocy wyrok Sądu Okręgowego w K.
‎z dnia 8 marca 2018 r., sygn. akt III Ko (…),

uchyla zaskarżony kasacją wyrok Sądu Apelacyjnego w (…) oraz utrzymany nim w mocy wyrok Sądu Okręgowego w K. i przekazuje sprawę do rozpoznania temu sądowi w postępowaniu pierwszoinstancyjnym.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w K. — po rozpoznaniu żądania pełnomocnika wnioskodawcy F.B.C. (wcześniej F.H.) o zasądzenie odszkodowania w kwocie 782.267,33 euro oraz zadośćuczynienia w kwocie 630.000,00 euro z tytułu niewątpliwie niesłusznego tymczasowego aresztowania w sprawie o sygn. VI Ds. (…) (poprzednio V Ds. (…), V Ds (…), finalnie sygn. akt III K (…)) — wyrokiem z dnia 8 marca 2018 r., sygn. III Ko (…), zasądził na rzecz F.B.C. (dawniej F.H.) s. H. i I. z domu L., ur. 9 maja 1961 roku w Aalen, tytułem zadośćuczynienia za niewątpliwie niesłuszne tymczasowe aresztowanie w sprawie o sygn. akt: III K (…) (V Ds (…)) - kwotę 15 000 (piętnastu tysięcy) złotych wraz z odsetkami od dnia prawomocności wyroku; oddalając dalej idące żądania. Kosztami postępowania sąd obciążył Skarb Państwa. W pisemnych motywach tego wyroku stwierdzono m. in., że „okresu pozbawienia wolności, zatrzymania, tymczasowego aresztowania stosowanego w państwie wykonania ENA nie można uznać za tymczasowe aresztowanie stosowane na podstawie postanowienia polskiego organu, co skutkuje przyjęciem, iż brak jest podstaw do zaliczenia tego okresu do łącznego czasu trwania tymczasowego aresztowania określonego w art. 263 k.p.k. []” oraz: „że skoro polskie organy nie mają wpływu na czas trwania tymczasowego aresztowania przy realizacji ENA lub na czas trwania aresztu ekstradycyjnego przy realizacji wniosku o ekstradycję, a postępowania te toczące się w państwie obcym, choć wiążą się z postępowaniem prowadzonym przed właściwym organem polskim, lecz nie są jego fragmentem i nie można ich uznać za tymczasowe aresztowanie na podstawie postanowienia polskiego organu, to brak jest podstaw do obciążania polskich organów konsekwencjami postępowania w przedmiocie realizacji ENA lub wniosku ekstradycyjnego”.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się