Postanowienie SN z dnia 12 października 2021 r., sygn. II PSK 144/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Maciej Pacuda

w sprawie z powództwa R.B.
‎przeciwko M. w m. W. Spółce Akcyjnej w W.
‎o odszkodowanie,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 12 października 2021 r.,
‎skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w W.
‎z dnia 28 stycznia 2020 r., sygn. akt XXI Pa (…),

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w W. wyrokiem z dnia 28 stycznia 2020 r. oddalił apelację wniesioną przez pozwaną M. w m. W.S.A. w W. od wyroku Sądu Rejonowego w W. z dnia 3 kwietnia 2019 r., którym zasądzono od pozwanej na rzecz powoda R.B. kwotę 14.100 zł tytułem odszkodowania za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę.

Pozwana M. w m. W. S.A. w W. wniosła do Sądu Najwyższego skargę kasacyjną od wyroku Sądu Okręgowego, zaskarżając ten wyrok w całości i zarzucając mu naruszenie prawa materialnego, to jest art. 30 § 4 k.p. w związku z art. 45 § 1 k.p., a także naruszenie przepisów postępowania, to jest art. 387 § 2¹ pkt 1 i 2 k.p.c. w związku z art. 382 k.p.c. oraz art. 385 k.p.c. i art. 386 § 4 k.p.c.

We wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania skarżąca powołała się na potrzebę wykładni przepisów prawa oraz na oczywistą zasadność tego środka zaskarżenia.

Zdaniem skarżącej, wykładni wymaga art. 387 § 2 pkt 1 k.p.c. w związku z art. 386 § 4 k.p.c., ponieważ w orzecznictwie Sądu Najwyższego oraz sądów powszechnych ujawnił się spór co do skutków proceduralnych nierozpoznania istoty sprawy przez sąd niższej instancji. Według poglądu, opierającego się na literalnym brzmieniu art. 386 § 4 k.p.c., w takim przypadku sąd odwoławczy nie musi uchylać zaskarżonego orzeczenia i przekazywać sprawy do ponownego rozpoznania, lecz może we własnym zakresie poczynić ustalenia faktyczne i wydać odpowiednie orzeczenie reformatoryjne. Według drugiego poglądu taką możliwość wyklucza natomiast zasada dwuinstancyjności postępowania wynikająca z art. 176 ust. 1 Konstytucji RP, gdyż nie jest zgodna z podstawowymi regułami praworządności sytuacja, w której sąd drugiej instancji mógłby faktycznie działać jako jedna i ostateczna instancja.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się