Wyrok SN z dnia 11 sierpnia 2021 r., sygn. IV KK 502/20
Sygn. akt IV KK 502/20
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący)
SSN Zbigniew Puszkarski
SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca)
Protokolant Łukasz Biernacki
przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Jerzego Engelkinga,
w sprawie B. L. i R. M.
uniewinnionych od zarzutu z art. 286 § 1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 11 sierpnia 2021 r.,
kasacji wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść
od wyroku Sądu Okręgowego w C.
z dnia 17 grudnia 2019 r., sygn. akt VII Ka (…),
zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w C.
z dnia 13 maja 2019 r., sygn. akt IV K (…),
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w C. do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w C. wyrokiem z dnia 13 maja 2019 r., w sprawie o sygn. akt IV K (…), uznał oskarżonych B. L. i R. M. za winnych przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. polegającego na tym, że w dniu 19 stycznia 2016 r. w C., działając wspólnie i w porozumieniu z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadzili firmę P. S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 4500 zł, poprzez wprowadzenie w błąd przedstawiciela firmy P. S.A. co do okoliczności mających wpływ na przyznanie pożyczki B. L., składając niezgodne z prawdą oświadczenie o wysokości jej dochodów oraz wskazując nieaktualne dane oskarżonej B. L. podającej się wówczas za B. M. oraz co do zamiaru wywiązania się z warunków podpisanej umowy pożyczki nr (…) z dnia 19 stycznia 2016 r. - i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 37a k.k. i art. 33 § 1 i 3 k.k. skazał ich na kary grzywny w wysokości po 200 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł każda. Nadto na podstawie art. 46 § 1 k.k. zobowiązał ich solidarnie do naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego P. S.A. kwoty 4500 zł.
Apelacje od tego wyroku wnieśli obrońcy oskarżonych. Obie apelacje zostały oparte o przepis art. 438 pkt 2 – 3 k.p.k. i zarzucały obrazę przepisów postępowania, która miała wypływ na treść orzeczenia, tj. art. 4 k.p.k., art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. i art. 424 § 1 i 2 k.p.k. oraz błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, mający wpływ na jego treść. W konkluzji obrońcy wnieśli o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonych od zarzucanego im czynu, ewentualnie uchylenie tego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
