Postanowienie SN z dnia 11 sierpnia 2021 r., sygn. III USK 274/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Leszek Bielecki

w sprawie z odwołania J. S. M.
‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L.
‎o ustalenie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 11 sierpnia 2021 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 3 marca 2020 r., sygn. akt III AUa (…),

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

2. odstępuje od obciążenia skarżącej kosztami postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w (…) III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z 3 marca 2020 r., w sprawie III AUa (…), oddalił apelację odwołującej się J. S. M. od wyroku Sądu Okręgowego w L. z 25 września 2019 r., V U (…), oddalającego jej odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L. z dnia 25 stycznia 2019 r. ustalającej podstawę wymiaru składek na jej ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe i zdrowotne za okres od grudnia 2014 r. do lutego 2015 r. w kwotach na poziomie minimalnych wymagań ustawowych.

Odwołująca zaskarżyła powyższy wyrok w całości skargą kasacyjną. Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła naruszenie prawa materialnego: 1/ art. 18 ust. 8 w związku z art. 19 i 20 oraz art. 2a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2020 r., poz. 266 ze zm., dalej jako „ustawa systemowa”) przez błędną wykładnię i bezpodstawne przyjęcie, że prawo osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą do zadeklarowania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nawet wówczas, gdy mieści się ona w ustawowych limitach i istnieje tytuł do ubezpieczenia, doznaje ograniczenia jeżeli zdeklarowana podstawa wymiaru składek prowadzi do rażącej dysproporcji między składkami na tej podstawie opłaconymi a wypłaconymi później przez zakład ubezpieczeń świadczeniami; 2/ art. 83 ust. 1 i 2 w związku z art. 41 ust. 12 i 13, art. 68 ust. 1 oraz art. 86 ust. 1 i 2 ustawy systemowej przez błędną wykładnię i przyjęcie, że organ rentowy oraz sąd, w ramach kontroli jurysdykcyjnej, kierując się zasadami równego traktowania wszystkich ubezpieczonych oraz zasadą solidaryzmu ubezpieczeń społecznych i przysługiwania proporcjonalnych świadczeń w zależności od wymaganego okresu oraz wysokości opłaconych składek mają uprawnienie do samodzielnego korygowania wysokości podstawy wymiaru składek osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, nawet jeżeli nie kwestionują samego tytułu do objęcia ubezpieczeniem.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się