Postanowienie SN z dnia 4 sierpnia 2021 r., sygn. III USK 228/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Maciej Pacuda
w sprawie z odwołania Z. G.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L.
o zasiłek chorobowy,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 4 sierpnia 2021 r.,
na skutek skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w L.
z dnia 12 marca 2020 r., sygn. akt V Ua (..),
1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2) zasądza od odwołującego się na rzecz organu rentowego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w L. wyrokiem z dnia 12 marca 2020 r., wydanym na skutek apelacji wniesionej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. od wyroku Sądu Rejonowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w L. z dnia 14 stycznia 2020 r., zmienił ten wyrok i oddalił odwołanie Z. G. od decyzji organu rentowego z dnia 24 maja 2019 r., którą odmówiono przyznania odwołującemu się prawa do zasiłku chorobowego i zasiłku opiekuńczego za okresy szczegółowo wymienione w tej decyzji oraz zobowiązano go do zwrotu pobranego zasiłku chorobowego oraz zasiłku opiekuńczego wraz z odsetkami w łącznej kwocie 24.428,43 zł.
Odwołujący się Z. G. wniósł do Sądu Najwyższego skargę kasacyjną od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 12 marca 2020 r., zaskarżając ten wyrok w całości i zarzucając mu naruszenie prawa materialnego, to jest: art. 1 ust. 1 i 6, art. 17, art. 32 ust. 1, art. 48 ust. 1 i 2, art. 52 i art. 86 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, a także naruszenie przepisów postępowania, to jest: art. 233 § 1 k.p.c., art. 233 § 1 k.p.c. w związku z art. 328 § 2 k.p.c. oraz art. 316 § 1 k.p.c. w związku z art. 391 § 1 k.p.c., a także art. 382 k.p.c. i art. 386 § 1 k.p.c.
We wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania skarżący powołał się na występowanie w sprawie istotnego zagadnienia prawnego, które zawarł w pytaniach: 1) czy Sąd drugiej instancji mógł zmienić wyrok pierwszej instancji i oddalić odwołanie skarżącego na podstawie odniesienia się tylko i wyłącznie w sposób ogólny do okresów objętych decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 24 maja 2019 r., wskazując na sam rok pobierania świadczeń przez ubezpieczonego oraz czy Sąd drugiej instancji mógł w sposób ogólny odnieść się do zdarzeń gospodarczych, wskazując jedynie na fakt uchybienia przez skarżącego dyspozycji art. 6 k.c., przez nieudowodnienie twierdzeń, co skutkowało naruszeniem art. 17 ustawy o świadczeniach z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa? 2) jakie okoliczności, a co więcej jakie dowody ponad zgłoszone w niniejszym postępowaniu winny zostać przedstawione przez skarżącego, które nie doprowadziłyby do wydania przez Sąd drugiej instancji wyroku na niekorzyść skarżącego? 3) jakie inne okoliczności, oprócz tych wskazanych w niniejszej sprawie w postępowaniu przez organem oraz Sądem pierwszej i drugiej instancji przesądzają o uznaniu, że zdarzenia gospodarcze, które wystąpiły w czasie trwania zwolnień lekarskich świadczą o tym, iż skarżący rzeczywiście wykonywał pracę zarobkową? 4) czy Sąd mógł w sposób ogólny odnieść się do zdarzeń gospodarczych i okresów pobierania zasiłku chorobowego, podczas gdy takie zachowanie wprost narusza art. 17 pkt 1 (chodzi zapewne o ust. 1) ustawy o świadczeniach z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, w myśl którego ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia?
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty