Postanowienie SN z dnia 20 lipca 2021 r., sygn. II USK 387/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Leszek Bielecki
w sprawie z wniosku E. W.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w E.
o podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 20 lipca 2021 r.,
skargi kasacyjnej wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 26 maja 2020 r., sygn. akt III AUa (…),
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w (…) III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 26 maja 2020 r., w sprawie III AUa (…), oddalił apelację odwołującej się E. W. od wyroku Sądu Okręgowego w E. z dnia 7 listopada 2019 r., V U (…), oddalającego jej odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w E. z dnia 22 maja 2019 r. ustalającej podstawę wymiaru składek na jej ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe jako osoby prowadzącej działalność gospodarczą za okresy wskazane w decyzji.
Odwołująca zaskarżyła powyższy wyrok w całości skargą kasacyjną. Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła naruszenie prawa materialnego: (-) art. 58 § 1 i 2 k.c. poprzez jego zastosowanie, a w konsekwencji uznanie, iż możliwym jest stosowanie tego przepisu do osób prowadzących działalność gospodarczą w zakresie deklaracji podstawy wymiaru składek, która to czynność nie jest czynnością prawa cywilnego oraz, że podwyższenie podstawy wymiaru składki przez osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą, która nie rozpoczęła tej działalności w celu uzyskania świadczenia chorobowego macierzyńskiego stanowi działanie sprzeczne z zasadami współżycia społecznego; (-) art. 18 ust. 8 i 10 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2020 r., poz. 266 ze zm., dalej jako „ustawa systemowa”) przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, a w konsekwencji przyjęcie, iż podwyższenie podstawy wymiaru składki przez osobę prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą która nie rozpoczęła tej działalności w celu uzyskania świadczenia chorobowego i macierzyńskiego jest niedopuszczalne prawnie i stanowi obejście przepisów prawa, a wysokość zadeklarowanej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne musi mieć związek z dochodem, który przedsiębiorca osiąga z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej: (-) art. 2a ustawy systemowej przez błędną wykładnię i pominięcie, że przepis ten stanowi o niedopuszczalności różnicowania sytuacji ubezpieczonych z uwagi na takie negatywne kryteria jak płeć, stan cywilny i stan rodzinny, a na jego naruszenie, stosownie do treści ust. 3 art. 2a ustawy, może się powołać ubezpieczony, który uważa, że nie zastosowano wobec niego zasady równego traktowania, a nie organ ubezpieczeń społecznych zmierzający do obniżenia wysokości świadczeń przysługujących z ubezpieczenia chorobowego. Dodatkowo skarżąca wskazała na naruszenie przepisów postępowania mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a to naruszenie art. 378 § 1 w związku z art. 397 § 2 k.p.c. polegające na wybiórczym ustosunkowaniu się przez Sąd drugiej instancji tylko do niektórych z zarzutów naruszenia przepisów prawa wskazanych przez powódkę w apelacji i nieustosunkowaniu się lub pominięciu zarzutu naruszenia prawa materialnego oraz naruszenie art. 328 § 2 k.p.c. przez brak ustosunkowania się przez Sąd odwoławczy do zgłoszonych w apelacji zarzutów, a skierowanych przeciwko orzeczeniu sądu pierwszej instancji opartych na naruszenia prawa materialnego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
