Wyrok NSA z dnia 5 czerwca 2024 r., sygn. III FSK 368/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia WSA (del.) Mirella Łent (sprawozdawca), Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J.W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 27 października 2021 r. sygn. akt I SA/Lu 367/21 w sprawie ze skargi J.W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie z dnia 25 czerwca 2021 r. nr 0601-IEW.633.1.2021 w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 27 października 2021 r. sygn. I SA/Lu 367/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w sprawie ze skargi J.W. (dalej jako: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie z dnia 25 czerwca 2021 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia wygaśnięcia decyzji uchylił zaskarżoną decyzję i zasądził od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie na rzecz skarżącego kwotę 697 zł z tytułu zwrotu kosztów postępowania.
W uzasadnieniu wyroku, Sąd pierwszej instancji wskazał, że stan faktyczny w niniejszej sprawie nie był sporny. Przy wykazywaniu, że zobowiązania spółki nie uległy przedawnieniu powołano trzy grupy okoliczności. Po pierwsze przerwanie biegu terminu przedawnienia ze względu na podjęte czynności egzekucyjne, o których spółka została zawiadomiona. Po drugie, zawieszenie biegu terminu przedawnienia ze względu na wszczęcie postępowania karnego skarbowego, zaznaczając przy tym, że o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia ze względu na wszczęcie postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe wiążące się z niewykonaniem tego zobowiązania, spółka została poinformowana przez właściwy organ i zawieszenie biegu terminu przedawnienia ze względu na wystąpienie do organu innego państwa o udzielenie niezbędnych informacji. Wskazane okoliczności w odniesieniu do poszczególnych okresów nie były tożsame. Po trzecie natomiast, zasadniczo jednolicie, do ustanowionej hipoteki (w odniesieniu zaś do czerwca 2008 r. także zastawu skarbowego), co zgodnie z treścią art. 70 § 8 O.p., oznacza, że zabezpieczone nimi zobowiązania nie ulegają przedawnieniu, choć po upływie terminu przedawnienia zobowiązania te mogą być egzekwowane tylko z przedmiotu hipoteki lub zastawu. Mając na uwadze powyższe, WSA w Lublinie wskazał, że okoliczność zabezpieczenia hipoteką przymusową zobowiązań podatkowych spółki w podatku od towarów i usług za maj, czerwiec i lipiec 2008 r. oraz zastawem skarbowym za czerwiec 2008 r., nie miały znaczenia dla biegu terminu przedawnienia tych zobowiązań podatkowych spółki. Stanowisko organu zgodnie z którym, zobowiązania podatkowe spółki za okresy rozliczeniowe: maj, czerwiec i lipiec 2008 r. nie wygasły ponieważ zabezpieczono je hipoteką przymusową oraz za czerwiec zastawem skarbowym, jako oparte wyłącznie na literalnej wykładni, a pomijającej orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 października 2013 r., sygn. akt SK 40/12 i jego znaczenie dla wykładni prawa, stanowiło naruszenie prawa materialnego - art 70 § 8 O.p.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
