Postanowienie SN z dnia 5 grudnia 2019 r., sygn. II PK 242/18
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jerzy Kuźniar
w sprawie z powództwa E.O.
przeciwko Uniwersytetowi [...] w W.
o sprostowanie świadectwa pracy i ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 5 grudnia 2019 r.,
skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 26 kwietnia 2018 r., sygn. akt XXI Pa (…),
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2018 r., XXI Pa (…), Sąd Okręgowy w W. oddalił apelację powódki E. O. od wyroku Sądu Rejonowego w W. z dnia 20 października 2017 r. w sprawie przeciwko Uniwersytetowi [...] w W. o sprostowanie świadectwa pracy oraz ustalenie, którym oddalono powództwo. W sprawie, powódka wnosiła o ustalenia istnienia stosunku pracy, wskazując, że strony łączyły dwa stosunki pracy: pierwszy - w okresie od dnia 1 października 1995 r. do dnia 30 września 2015 r. zawarty na podstawie umowy o pracę z dnia 20 września 1995 r. zmieniony aktem mianowania z dnia 1 października 2003 r., oraz drugi - w okresie od dnia 1 października 2010 r. do dnia 30 września 2015 r. zawarty na podstawie mianowania z dnia 1 października 2010 r.
Sąd Okręgowy podzielił ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji i przyjął je za własne, uznając, że stron nie łączyły dwa stosunki pracownicze. W ocenie Sądu strony łączył w rzeczywistości jeden stosunek pracowniczy, który z dniem 1 października 2010 r. został przekształcony w stosunek pracowniczy powstały na podstawie mianowania. Powódka nie wykazała bowiem, że w okresie od dnia 1 października 2010 r. do dnia 30 września 2015 r. wykonywała na rzecz pracodawcy obowiązki pracownicze wynikające z umowy o pracę, jak i także mianowania, a obowiązki te różniły się od siebie. Sąd drugiej instancji powołał się na orzecznictwo Sądu Najwyższego, w którym wskazuje się, że zgoda na powołanie pracownika na stanowisko dyrektora zakładu opieki zdrowotnej stanowi domniemanie wyrażenia woli rozwiązania w drodze porozumienia stron wcześniej nawiązanej umowy o pracę (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 października 1999 r., I PKN 297/99 (OSNAPiUS 2001 r. nr 4, poz. 115). Nadto zgoda pracownika na powołanie go na stanowisko u dotychczasowego pracodawcy stanowi domniemane wyrażenie woli rozwiązania w drodze porozumienia stron wcześniej nawiązanej umowy o pracę (wyrok Sądu Najwyższego z 9 maja 2000 r., I PKN 620/99, OSNAPiUS 2001 r. nr 20, poz. 611). W konsekwencji Sąd Okręgowy orzekł, że roszczenie powódki o ustalenie istnienia stosunku pracy, nie zasługuje na uwzględnienie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
