03.12.2019

Wyrok SN z dnia 3 grudnia 2019 r., sygn. I PK 242/18

Sygn. akt I PK 242/18

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Bohdan Bieniek (przewodniczący)
‎SSN Piotr Prusinowski (sprawozdawca)
‎SSN Romualda Spyt

w sprawie z powództwa Komisji Międzyzakładowej NSZZ „[…]” Pracowników Oświaty w Ł.
‎przeciwko Urzędowi Gminy W.
‎o przekazanie należnych środków na fundusz świadczeń socjalnych,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 3 grudnia 2019 r.,
‎skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w S.
‎z dnia 10 maja 2018 r., sygn. akt IV Pa (…),

oddala skargę kasacyjną.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w S. wyrokiem z dnia 10 maja 2018 r. oddalił apelację Urzędu Gminy W. wniesioną od wyroku Sądu Rejonowego w Z. z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie z powództwa Komisji Międzyzakładowej NSZZ „[…].” Pracowników Oświaty w Ł..

Strona powodowa wniosła o nakazanie Urzędowi Gminy w W. aby przekazał Zespołowi Szkół w K. kwotę 54.628,02 zł, tytułem odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych dla nauczycieli emerytów, rencistów i pobierających świadczenia kompensacyjne, za lata 2015-2017. Sąd pierwszej instancji uwzględnił powództwo. Ustalił, że organem prowadzącym Zespołu Szkół w K. jest Urząd Gminy w W.. Do roku 2015, organ prowadzący przekazywał na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych szkoły, kwoty odpowiadające 5 % świadczeń pobranych przez emerytów i rencistów w danym roku kalendarzowym. Od roku 2015 przekazywano Zespołowi Szkół odpisy odpowiadające 5% jednomiesięcznych emerytur i rent pobranych przez nauczycieli. Przy przyjęciu, że podstawą naliczania odpisów jest świadczenie pobierane w skali roku, organ prowadzący obowiązany byłby przekazać Zespołowi Szkół dodatkowo kwotę 54.628,02 zł.

Mając na uwadze dokonane ustalenia Sąd Rejonowy uznał, że żądanie znajduje odzwierciedlenie w art. 52 ust. 2 Karty Nauczyciela. Z językowej wykładni tego przepisu wynika powinność odprowadzenia odpisu w skali rocznej, a nie w skali jednego miesiąca. Ustawodawca odnosi się bowiem do świadczeń „pobieranych przez emerytów i rencistów”, co uniemożliwia ich postrzeganie w ujęciu miesięcznym. Skoro ustawodawca posłużył się liczbą mnogą, to należy przez to rozumieć sumę świadczeń za okres 12 miesięcy. W ocenie Sądu Rejonowego jest tak dlatego, że instytucja odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, materializuje się każdorazowo w ramach danego roku kalendarzowego. Środki naliczane są i przekazywane w oparciu o dane z jednorocznego „okresu rozliczeniowego”, a zatem znaczenie ma wysokość emerytur i rent pobranych w ciągu 12 miesięcy. Na potwierdzenie tej konstatacji Sąd Rejonowy odwołał się do analogicznej regulacji zawartej w art. 157 ust. 3 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym. Zgodnie z tym przepisem, odpis na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych na jednego byłego pracownika uczelni publicznej będącego emerytem lub rencistą wynosi za dany rok kalendarzowy 10% rocznej sumy najniższej emerytury lub renty z roku poprzedniego.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp