Postanowienie SN z dnia 27 listopada 2019 r., sygn. III UK 44/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Romualda Spyt
w sprawie z odwołania K.G.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w K.
o emeryturę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 27 listopada 2019 r.,
na skutek skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 19 lipca 2018 r., sygn. akt III AUa (…),
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w (…) wyrokiem z dnia 19 lipca 2018 r., sygn. akt III AUa (…), zmienił wyrok Sądu Okręgowego w K. z dnia 25 października 2017 r., sygn. akt IV U (…) i oddalił odwołanie ubezpieczonego od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w K. z dnia 19 kwietnia 2017 r. odmawiającej ubezpieczonemu prawa do emerytury z powodu nieudowodnienia przez niego na dzień 1 stycznia 1999 r. 15-tu lat pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy oraz okresów składkowych i nieskładkowych wynoszących 25 lat.
Wyrok Sądu Okręgowego ubezpieczony zaskarżył w całości. Zarzucono naruszenie przepisów prawa materialnego, to jest: (-) § 1 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 września 1956 r. w sprawie zaliczania pracowników do kategorii zatrudnienia (Dz.U. Nr 39, poz. 176 ze zm.) w związku § 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 1979 r. w sprawie pierwszej kategorii zatrudnienia w związku (Dz.U. z 1979 r. Nr 13, poz. 86 ze zm.) z § 19 ust. 2 i § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43 ze zm.) oraz art. 32 ust. 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U z 2018 r., poz. 1270 ze zm.), przez ich niezastosowanie i nieuwzględnienie, że w okresie zatrudnienia ubezpieczonego w Spółdzielni Kółek Rolniczych (SKR) w B. obowiązujące przepisy zaliczały do I kategorii zatrudnienia pracę traktorzystów w rolnictwie, co w świetle przepisów przejściowych rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. oraz dyspozycji art. 32 ust. 4 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych skutkować powinno uznaniem, że we wskazanym okresie ubezpieczony wykonywał pracę w warunkach szczególnych; (-) art. 184 ust. 1 - 3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, przez jego błędne zastosowanie (względnie niezastosowanie) polegające na uznaniu, że ubezpieczony do 1 stycznia 1999 r. nie legitymuje się okresem pracy wykonywanej w warunkach szczególnych w wymiarze ponad 15-tu lat oraz ogólnym stażem pracy 25-ciu lat; (-) art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przez jego niezastosowanie i nieuwzględnienie przy ustalaniu prawa do emerytury przypadającego przed dniem 1 stycznia 1983 r. okresu pracy wnioskodawcy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia. Ponadto, zarzucono naruszenie prawa procesowego, to jest: (-) art. 365 § 1 k.p.c. przez jego niezastosowanie i podważenie ustaleń prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 18 stycznia 2017 r. wydanego w sprawie z odwołania P. S.; (-) art. 233 § 1 k.p.c. przez jego nienależyte zastosowanie polegające na przekroczeniu granic swobodnej oceny dowodów.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
