Wyrok SN z dnia 21 listopada 2019 r., sygn. II PK 88/18
Sygn. akt II PK 88/18
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący)
SSN Maciej Pacuda
SSN Krzysztof Staryk (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa M. K.
przeciwko Przedsiębiorstwu Państwowemu "P." w W.
o odprawę pieniężną,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 21 listopada 2019 r.,
skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 30 października 2017 r., sygn. akt III APa (…),
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego Sądowi Apelacyjnemu w (…).
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 30 października 2017 r., sygn. akt III APa (…), Sąd Apelacyjny w (…) – w sprawie z powództwa M.K. przeciwko Przedsiębiorstwu Państwowemu „P.” w W. – zmienił zaskarżony apelacją powoda wyrok Sądu Okręgowego – Sądu Pracy w W. z dnia 18 grudnia 2015 r., sygn. akt XXI P (…), - w punkcie I w ten sposób, że zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 310.046 zł tytułem odprawy pieniężnej wraz z odsetkami w wysokości ustawowej poczynając od dnia 28 lutego 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych za opóźnienie, - w punkcie II w ten sposób, że zasądził od pozwanego rzecz powoda kwotę 14.950 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania za pierwszą instancję (pkt I.); oddalił apelację w pozostałej części (pkt II.); zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 14.950 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego (pkt III.); nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 12.106 zł tytułem nieuiszczonych opłat od pozwu oraz apelacji (pkt IV.).
Sąd drugiej instancji wskazał, że powód żądanie wypłaty odprawy wywodzi z postanowień art. 245 ust. 2 Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy, zawartego 6 września 1999 r. pomiędzy pozwanym a działającymi u niego organizacjami związkowymi, w myśl którego odprawa pieniężna przysługiwała pracownikowi pozwanego, z którym rozwiązano stosunek pracy m.in. w wyniku restrukturyzacji bądź reorganizacji powodującej zwolnienia pracowników. Z powyższego zapisu wynika zatem, iż kauzę tego świadczenia stanowiła okoliczność ustania stosunku pracy, która w sprawie była bezsporna, a czynność prawna ten skutek powodująca - ważna i rodząca skutek w postaci rozwiązania z dniem 31 stycznia 2015 r. stosunku pracy powoda. Kumulatywnie przy tym koniecznym było, by zdarzenie to nastąpiło w wyniku wskazanych wyżej przyczyn szczególnych, tj. restrukturyzacji bądź reorganizacji powodującej zwolnienia pracowników. Kluczowe dla rozstrzygnięcia sporu było więc w pierwszym rzędzie zdefiniowanie i dokonanie interpretacji obu pojęć, a następnie przesądzenie, czy ustanie stosunku pracy powoda, stanowiące konsekwencję nieprzyjęcia przez niego dokonanego przez pozwanego 29 października 2014 r. wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy i płacy, powyższe wymogi spełniało.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
