21.11.2019

Wyrok SN z dnia 21 listopada 2019 r., sygn. II PK 87/18

Sygn. akt II PK 87/18

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący)
‎SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca)
‎SSN Krzysztof Staryk

w sprawie z powództwa P.S.
‎przeciwko P. SA w T.
‎o zapłatę,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 21 listopada 2019 r.,
‎skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w T.
‎z dnia 27 października 2017 r., sygn. akt IV Pa (…),

oddala skargę kasacyjną.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w T. wyrokiem z dnia 30 czerwca 2015 r. zasądził od pozwanej P. Spółki Akcyjnej w T. na rzecz powoda P.S. kwotę 4094,31 euro oraz kwotę 43,37 zł tytułem ryczałtu za noclegi za okres od stycznia 2012 r. do dnia 28 lutego 2013 r. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 30 stycznia 2015 r. do dnia zapłaty, umorzył postępowanie w pozostałym zakresie oraz rozstrzygnął o kosztach postępowania w sprawie.

Sąd Rejonowy ustalił, że powód był pracownikiem pozwanej w okresie od dnia 12 lipca 2006 r. do dnia 10 stycznia 2014 r., zatrudnionym na stanowisku kierowcy - przede wszystkim wykonującym swe obowiązki w transporcie międzynarodowym (docelowym krajem wyjazdu była Austria, Belgia, Francja oraz „Niderlandy”). Powód świadczył również pracę na terenie kraju. Od dnia 1 lipca 2007 r. zasady rozliczania delegacji służbowych, w tym także zasady zwrotu kosztów należności za nocleg i braku takiego zwrotu w razie podróży samochodem z kabiną sypialną, określał u pozwanej załącznik do regulaminu wynagradzania i premiowania. W regulaminie tym przewidziano: zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem hotelowym, w granicach ustalonego na ten cel limitu; ryczałt w wysokości 25% wymienionego limitu w razie braku rachunku za nocleg oraz brak ryczałtu w przypadku wyjazdu samochodem z kabiną sypialną. Powód w spornym okresie jeździł samochodem DAF i nie otrzymywał ryczałtów za noclegi. W dniu 6 października 2014 r. przesłał do pozwanej przedsądowe wezwanie do zapłaty. Pozwana przedstawiła z kolei swoje wyliczenia, zgodnie z którymi roszczenia powoda powinny wynosić jedynie 4.094.31 euro i 43,37 zł.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp