Postanowienie SN z dnia 20 listopada 2019 r., sygn. III KK 31/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący)
SSN Barbara Skoczkowska
SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca)
Protokolant Justyna Kryńska - Szufnara
przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Roberta Tarsalewskiego
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2019 r.
w sprawie Ł. B.
wobec którego postępowanie o czyn z art. 107 § 1 k.k.s. umorzono,
kasacji Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego na niekorzyść skazanego,
od postanowienia Sądu Okręgowego w G.
z dnia 9 sierpnia 2018 r., sygn. akt V Kz (…),
utrzymującego w mocy postanowienie Sądu Rejonowego w M.
z dnia 6 czerwca 2018 r., sygn. akt II K (…),
uchyla zaskarżone postanowienie oraz utrzymane nim w mocy postanowienie Sądu I instancji i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w M..
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 6 czerwca 2018 r., sygn. akt II K (…), Sąd Rejonowy w M., działając na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. umorzył postępowanie prowadzone przeciwko Ł. B. o to, że nie później niż do dnia 13 grudnia 2016 r. w lokalu w M. przy ul. Ż., urządzał gry na automatach o nazwie H. nr (…) i U. nr (…) jako prezes firmy „B.” sp. z o.o. z siedzibą w K. przy ul. M., zajmując się sprawami gospodarczymi, w szczególności finansowymi w/w podmiotu, bez wymaganego zezwolenia i wbrew przepisom art. 6 ust. 1 i art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych - to jest, o czyn z art. 107 § 1 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s.
Na postanowienie to zażalenie wniósł Pomorski Urząd Celno-Skarbowy w G., podnosząc zarzut rażącego naruszenia prawa materialnego i procesowego mającego istotny wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. w zw. z art. 113 § 2 k.k.s. poprzez błędne ich zastosowanie, wynikające z przyjęcia, że w sytuacji wydania przeciwko oskarżonemu Ł.B. wyroku skazującego przez Sąd Rejonowy w T. i skazania go za czyn ciągły popełniony w dniach 7 grudnia 2016 r., 21 stycznia 2017 r. i 2 lutego 2017 r., zachodzi negatywna przesłanka procesowa wynikająca z powagi rzeczy osądzonej, co w rzeczywistości nie miało miejsca, gdyż oskarżony popełniając zarzucony mu czyn nie kierował się tym samym, lecz takim samym zamiarem, czyn został popełniony w innym miejscu, w innej konfiguracji osobowej sprawców i za pomocą innych narzędzi w postaci automatów do gier. Nadto skarżący zarzucił obrazę art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 107 § 1 k.k.s. poprzez błędną ich wykładnię, prowadzącą do umorzenia postępowania, podczas gdy art. 6 § 2 k.k.s. nie znajduje zastosowania do przestępstw skarbowych, których czasownikowe określenie strony podmiotowej dopuszcza wielokrotność działania sprawcy, w tym między innymi do przestępstwa z art. 107 § 1 k.k.s.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
