Postanowienie SN z dnia 20 listopada 2019 r., sygn. I UZ 15/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący)
SSN Jolanta Frańczak (sprawozdawca)
SSN Piotr Prusinowski
w sprawie z odwołania Z. S. i N. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi […] w Ł.
o wysokość podstawy wymiaru składek,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 20 listopada 2019 r.,
zażalenia Z. S. i N. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. na wyrok Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 11 kwietnia 2019 r., sygn. akt III AUa (…),
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w (…) do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania zażaleniowego.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w Ł. wyrokiem z dnia 18 kwietnia 2018 r. na skutek odwołania ubezpieczonego Z. S. oraz N. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. (dalej jako płatnik składek lub Spółka) zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych […] Oddziału w Ł. z dnia 12 lipca 2017 r., ustalającą podstawę wymiaru składek ubezpieczonego od dnia 1 października 2016 r. w wysokości 1.500 zł wynikającej z umowy o pracę z dnia 12 października 2015 r., a proporcjonalnie pomniejszonej do wymiaru czasu pracy zgodnie z porozumieniem zmieniającym z dnia 1 października 2016 r. w ten sposób, że ustalił, iż od dnia 1 października 2016 r. podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne ubezpieczonego z tytułu zatrudnienia u płatnika składek wynosi kwotę 8.500 zł przy wymiarze czasu pracy 3/4 etatu (pkt 1) oraz zasądził od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego i płatnika składek kwoty po 900 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (pkt 2).
Sąd Okręgowy ustalił, że ubezpieczony jest Gruzinem, który ukończył studia w Polsce i po kilkunastu latach postanowił ponownie przyjechać do Polski, aby rozpocząć aktywność zawodową. W dniu 12 października 2015 r. ubezpieczony i płatnik składek zawarli umowę o pracę na czas określony, na podstawie której ubezpieczony został zatrudniony na stanowisku prezesa zarządu w pełnym wymiarze czasu pracy za wynagrodzeniem w kwocie 2.000 zł miesięcznie. Oprócz wynagrodzenia za pracę dostawał on dodatkowo kwotę 1.000 - 1.100 euro miesięcznie od A. D., będącego wspólnikiem Spółki. W dniu 1 października 2016 r. porozumieniem zmieniającym warunki umowy o pracę strony zmniejszyły wymiar czasu pracy ubezpieczonego do 3/4 etatu oraz podniosły jego wynagrodzenie miesięczne do kwoty 8.500 zł. Zdaniem Sądu Okręgowego, logicznym było, że początkowo Spółka zawarła z ubezpieczonym umowę o pracę za stosunkowo niskim wynagrodzeniem. Początkujące firmy starają się bowiem wygenerować jak najmniej kosztów, a zatem przekonujące jest, że ubezpieczony otrzymywał niskie wynagrodzenie, a pozostałą kwotę na swoje utrzymanie z rąk wspólnika Spółki. Ubezpieczony dążył do zmniejszenia wymiaru czasu pracy, aby zająć się rodziną, która bez znajomości języka polskiego przyjechała z nim do Polski. Kiedy A. D. przestał dopłacać ubezpieczonemu do jego utrzymania, to jako jedyny żywiciel rodziny, nie byłby w stanie utrzymać się za kwotę 2.000 zł miesięcznie. Okoliczność, że w stosunkowo krótkim czasie stał się niezdolny do pracy z powodu rwy kulszowej i był na zwolnieniu lekarskim, nie oznacza – jak twierdzi organ rentowy - że jego zamiarem nie była zmiana warunków zatrudnienia, ale wyłudzenie świadczeń z ubezpieczenia chorobowego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
