Wyrok SN z dnia 20 listopada 2019 r., sygn. I PK 163/18
Sygn. akt I PK 163/18
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący)
SSN Jolanta Frańczak (sprawozdawca)
SSN Piotr Prusinowski
w sprawie z powództwa J. C.
przeciwko C. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł.
o ryczałty za noclegi,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 20 listopada 2019 r.,
skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Ł.
z dnia 24 stycznia 2018 r., sygn. akt VIII Pa (…),
oddala skargę kasacyjną.
UZASADNIENIE
Powód J.C. domagał się zasądzenia od pozwanej C. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. na jego rzecz zwrotu kosztów noclegu z tytułu zagranicznych podróży służbowych odbytych w okresie od dnia 1 maja 2013 r. do dnia 31 sierpnia 2014 r. w kwocie 49.000 zł.
Sąd Rejonowy w Ł. wyrokiem z dnia 14 sierpnia 2017 r. umorzył postępowanie w zakresie kwoty 2.463,27 zł (pkt 1), oddalił powództwo w pozostałej części (pkt 2) oraz orzekł o kosztach procesu.
Sąd Rejonowy ustalił, że powód był zatrudniony u pozwanej na podstawie umowy o pracę w okresie od dnia 19 grudnia 2009 r. do dnia 19 listopada 2010 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy. W dniu 1 grudnia 2011 r. strony zawarły umowę o pracę na okres próbny od dnia 1 grudnia 2011 r. do dnia 29 lutego 2012 r. za wynagrodzeniem w stawce zasadniczej 2.075 zł, w tym ryczałty za godziny nadliczbowe oraz ryczałty za godziny nocne według regulaminu wynagradzania. W § 5b umowy ustalono, że wynagrodzenie będzie płatne w walucie polskiej włącznie z dietami z tytułu zagranicznej podróży służbowej w wysokości określonej zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikowi z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz.U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1991; dalej jako rozporządzenie z dnia 19 grudnia 2002 r.). W kolejnej umowie o pracę z dnia 29 lutego 2012 r., zawartej na czas określony od dnia 1 marca do dnia 28 sierpnia 2012 r. ustalono wynagrodzenie w stawce zasadniczej na 2.075 zł, w tym także ryczałty za godziny nadliczbowe i ryczałty za godziny nocne według regulaminu wynagradzania pozwanej. Umowa zawierała analogiczne warunki w zakresie wypłaty wynagrodzenia i świadczeń z tytułu zagranicznej podróży służbowej oraz oświadczenie powoda o zapoznaniu się regulaminem pracy i regulaminem wynagradzania. W dniu 29 sierpnia 2012 r. strony zawarły umowę o pracę na czas nieokreślony, która przewidywała te same warunki w zakresie wypłaty wynagrodzenia i świadczeń z tytułu zagranicznej podróży służbowej, jak poprzednia umowa o pracę. Umowa ta była zmieniana kolejnymi porozumieniami zmieniającymi. Według porozumienia zmieniającego z dnia 31 grudnia 2013 r. zawartego „w związku ze zmianą regulaminu wynagradzania”, począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r., wynagrodzenie zasadnicze wraz z ryczałtem za pracę w porze nocnej oraz zaliczką na poczet dyżurów nie mogło być niższe od wynagrodzenia minimalnego ustalonego na podstawie odrębnych przepisów powszechnie obowiązujących, a pozostałe warunki umowy o pracę nie ulegały zmianie. Kolejne porozumienie zmieniające, zawarte w dniu 1 grudnia 2014 r., zmieniło warunki umowy o pracę z dnia 29 sierpnia 2012 r. w ten sposób, że począwszy od dnia 1 grudnia 2014 r. z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju przysługuje dieta w wysokości 30 zł za każdy dzień podróży, a uśredniony ryczałt za każdy nocleg w wysokości ustalonej jako różnica pomiędzy kwotą 45 euro pomniejszoną o wypłacaną dietę tj. 30 zł (ryczałt nie przysługuje za czas przejazdu tj. dzień rozpoczęcia i zakończenia podróży służbowej).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
