Postanowienie SN z dnia 19 listopada 2019 r., sygn. II KK 176/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Mirek
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 19 listopada 2019 r.,
sprawy S. Z.
skazanego z art. 148 § 1 k.k. i in.
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 8 października 2018 r., sygn. akt II AKa (…),
zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w W.
z dnia 28 grudnia 2018 r., sygn. akt V K (…),
p o s t a n o w i ł:
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną,
2. zwolnić skazanego od ponoszenia kosztów postępowania kasacyjnego,
3. zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M.P., Kancelaria Adwokacka w W. kwotę 738 zł (siedemset trzydzieści osiem złotych), w tym 23% VAT, za sporządzenie i wniesienie kasacji.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w W., wyrokiem z dnia 28 grudnia 2017 r., sygn. akt V K (…), uznał oskarżonego S.Z. za winnego tego, że w dniu 28 styczniu 2016 r., w W., działając w zamiarze bezpośrednim pozbawienia życia I.C., zadał jej co najmniej trzy ciosy nożem, powodując obrażenia w postaci m.in. głębokiej rany kłutej klatki piersiowej po stronie lewej z uszkodzeniem na przebiegu jej kanału ściany klatki piersiowej, obrażenia w postaci uszkodzenia płata górnego płuca lewego, powierzchowną ranę kłutą powłoki przednio – bocznej lewej powierzchni tułowia na wysokościłuku żebrowego z kanałem zlokalizowanym w powłokach tułowia, rany kłutej początkowego odcinka przedramienia lewego, z uszkodzeniem na przebiegu kanału rany trzonu kości łokciowej lewej, rany ciętej powierzchni tylnej przedramienia prawego na wysokości nadgarstka z uszkodzeniem w jej świetle tkanki podskórnej, które to obrażenia skutkowały jej śmiercią, co stanowiło przestępstwo z art. 148 § 1 k.k., za które wymierzono oskarżonemu karę 15 lat pozbawienia wolności (pkt I wyroku), a także tego, że w dniu 28 stycznia 2016 r., w W., działając w zamiarze bezpośrednim pozbawienia życia K.C. zadał jej ciosy nożem w okolice twarzy, górnej części tułowia, oraz okolice biodra prawnego, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę obronną pokrzywdzonej, powodując u K.C. obrażenia w postaci licznych ran kłutych obu kończyn górnych – przedramion obustronnie, ramienia lewego, okolic stawu barkowego prawego, rany płatowej dołu biodra prawego oraz talerza biodrowego prawego, uszkodzenia języka i wargi górnej, które spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na okres powyżej dni siedmiu, to jest popełnienia czynu z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to wymierzył mu karę 13 lat pozbawienia wolności. Jednocześnie Sąd pierwszej instancji połączył orzeczone kary pozbawienia wolności i wymierzył oskarżonemu jedną karę łączną 25 lat pozbawienia wolności, dodatkowo zasądzając od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej K.C. kwotę 100.000 złotych, a na rzecz pokrzywdzonych M.C. i A.W. kwoty po 50.000 złotych tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty