Postanowienie SN z dnia 7 listopada 2019 r., sygn. I UK 32/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Frańczak
w sprawie z odwołania J.M.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.
o prawo do renty socjalnej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 7 listopada 2019 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 3 sierpnia 2018 r., sygn. akt III AUa (…),
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. wyrokiem z dnia 3 sierpnia 2018 r. zmienił, zaskarżony apelacją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B., wyrok Sądu Okręgowego w K. z dnia 16 lipca 2014 r. i oddalił odwołanie wnioskodawczyni J.M. od decyzji organu rentowego z dnia 23 maja 2012 r., odmawiającej wnioskodawczyni prawa do renty socjalnej z powodu braku całkowitej niezdolności do pracy.
Sąd Apelacyjny podzielił opinie powołanych w sprawie biegłych lekarzy sądowych chirurga ogólnego i naczyniowego dr n. med. A.K., chirurga naczyń prof. M.W., chirurga naczyń dr n. med. J.K., kardiologa M.W. oraz neurologa dr n. med. E.K.M., że występujące u wnioskodawczyni objawy chorobowe nie są nasilone w stopniu całkowicie dyskwalifikującym ją do pracy. Również z punktu widzenia biegłego z zakresu diabetologii i chorób wewnętrznych nie stwierdzono całkowitej niezdolności do pracy. Sąd Apelacyjny nie znalazł podstaw do uwzględnienia izolowanego stanowiska biegłych z zakresu neurologii dr n. med. J.K.S., jak i kardiochirurgii dr n. med. K.T. o całkowitej niezdolności wnioskodawczyni do pracy, tym bardziej, że opinie te zostały wydane jeszcze przed uzyskaniem badań w 2015 r., jak i wydaniem opinii przez wysokiej klasy specjalistów A.K. i M.W. uznanych za wiążące w tym zakresie. Zgłaszane przez wnioskodawczynię omdlenia stwierdzane są generalnie tylko w uzyskanym od niej wywiadzie, a ich występowanie jest odnotowywane sporadyczne. Ponadto biegli stwierdzają brak całkowitej niezdolności do pracy wnioskodawczyni w powiązaniu z omdleniami w aspekcie schorzeń z dziedziny, którą reprezentują, a jednocześnie wskazują na możliwość uźródłowienia omdleń w schorzeniach z innej dziedziny medycyny. Następnie kolejni biegli ze wskazywanych dziedzin kierują swoje przypuszczenia do dziedzin medycyny, w których już opinie były wydane przez ich poprzedników (np. biegły z zakresu chorób wewnętrznych G.H. stwierdził, że wnioskodawczyni wymaga pogłębionej diagnostyki kardiologicznej). Zdaniem Sądu, nawet przy założeniu występowania omdleń, które nie zostały obiektywnie zdiagnozowane, mając na uwadze ich sporadyczność i nieduże nasilenie - to brak jest podstaw do uznania, że wnioskodawczyni utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. W konsekwencji nie spełnia ona przesłanek do przyznania jej prawa do renty socjalnej z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (obecnie jednolity tekst: Dz.U z 2019 r., poz. 1455).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
