Wyrok SN z dnia 7 listopada 2019 r., sygn. I UK 240/18
Sygn. akt I UK 240/18
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący)
SSN Maciej Pacuda
SSN Romualda Spyt (sprawozdawca)
w sprawie z odwołania M.P.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddziałowi w W.
o prawo do emerytury tylko za polskie okresy zatrudnienia,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 7 listopada 2019 r.,
skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 15 lutego 2018 r., sygn. akt III AUa (…),
uchyla zaskarżony wyrok w części dotyczącej oddalenia apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w Ł. i sprawę w tym zakresie przekazuje do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 20 grudnia 2016 r., sygn. akt VIII U (…), Sąd Okręgowy w Ł. zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w W. z dnia 7 grudnia 2015 r. i przyznał M.P. od 1 marca 2012 r. prawo do emerytury tylko za polskie okresy ubezpieczenia (pkt 1), oraz zasądził na rzecz skarżącej od organu rentowego zwrot kosztów procesu (pkt 2).
Sąd ustalił, że ubezpieczona, urodzona 12 marca 1948 r., w dniu 13 stycznia 2004 r. złożyła wniosek o emeryturę, wskazując oprócz polskich okresów ubezpieczenia (19 lat, 6 miesięcy i 8 dni) także okres ubezpieczenia, którym była objęta z tytułu zatrudnienia na terenie Bośni i Hercegowiny oraz Republiki Serbii. Decyzją z dnia 7 kwietnia 2005 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 29 ustawy dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2018 r., poz. 1270 ze zm.; dalej „ustawa emerytalna|”) oraz Umowy z dnia 16 stycznia 1958 r. o ubezpieczeniu społecznym między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Federacyjnej Republiki Jugosławii (Dz.U. z 1959 r. Nr 19, poz. 114; dalej również powoływanej jako „Umowa”) przyznał ubezpieczonej emeryturę od 1 stycznia 2004 r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę, na podstawie art. 29 ustawy emerytalnej - w wysokości proporcjonalnej. Do ustalenia wysokości emerytury uwzględniono 19 lat, 6 miesięcy i 8 dni okresów składkowych i nieskładkowych ubezpieczenia w Polsce oraz 11 lat, 7 miesięcy i 15 dni okresów ubezpieczenia na terenie byłej Jugosławii. Kwotę emerytury w wysokości 914,41 zł ustalono, stosując proporcję 234 miesięcy pracy w Polsce do 374 miesięcy łącznej pracy (ubezpieczenia). Po przyznaniu prawa do emerytury - w okresie od 15 kwietnia 2004 r. do 31 marca 2010 r. - ubezpieczona była pracownikiem Wojewódzkiej Stacji Sanitarno - Epidemiologicznej w Ł.. Decyzją z dnia 16 grudnia 2009 r. Fundusz Emerytalny i Inwalidzki Ubezpieczenia Republiki Serbskiej przyznał jej prawo do emerytury serbskiej od 21 lipca 2009 r., uwzględniając do wymaganego stażu okres zatrudnienia w Bośni i Hercegowinie, w Republice Serbskiej oraz w Polsce. Ustawodawstwo Republiki Serbii warunkuje przyznanie prawa do emerytury od ukończenia przez kobietę 60 lat i legitymowania się stażem co najmniej 20 lat pracy albo legitymowania się 35 - letnim stażem pracy bez względu na wiek. W dniu 15 marca 2012 r. ubezpieczona złożyła wniosek o przyznanie emerytury tylko z okresów zatrudnienia w Polsce. Wniosek ten ponowiła w dniu 11 września 2012 r. oraz w dniu 20 listopada 2012 r., domagając się wydania formalnej decyzji. W dniu 30 listopada 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. przeliczył od 1 grudnia 2012 r. emeryturę w wysokości proporcjonalnej. Na skutek odwołania od powyższej decyzji Sąd Okręgowy w W. wyrokiem z dnia 19 września 2013 r. oddalił je jako bezzasadne, natomiast Sąd Apelacyjny w (…) wyrokiem z dnia 9 września 2015 r. uchylił zaskarżony wyrok i poprzedzającą go zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 30 listopada 2012 r., przekazując sprawę temu organowi do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu wyroku Sąd Apelacyjny wskazał, że wnioski składane przez ubezpieczoną w dniach 15 marca 2012 r. i 11 września 2012 r. dotyczyły nie przeliczenia, ale przyznania emerytury na podstawie art. 27 ustawy emerytalnej jedynie za okresy zatrudnienia w Polsce, a zatem zaskarżona decyzja z dnia 30 listopada 2012 r. nie jest adekwatna do żądania ubezpieczonej, która udowodniła ponad 20 lat pracy w Polsce.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
