Postanowienie SN z dnia 9 października 2019 r., sygn. III UK 436/18
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Frańczak
w sprawie z odwołania K. Sp. z o.o. w G.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W.
z udziałem zainteresowanych: K.D., A.Z., S.A., G.R., S.M.
o ustalenie obowiązku ubezpieczenia społecznego,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 9 października 2019 r.,
na skutek skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 28 marca 2018 r., sygn. akt III AUa (…),
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w (…) wyrokiem z dnia 28 marca 2018 r. oddalił apelację K. Spółki z o.o. w G. (dalej jako wnioskodawca) od wyroku Sądu Okręgowego w Ś. z dnia 20 kwietnia 2017 r. oddalającego odwołania wnioskodawcy od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. z dnia 23 marca 2015 r. stwierdzających, że zainteresowani D.K., A.Z., M.S., A.S. i R.G., wykonujący prace na rzecz wnioskodawcy na podstawie umów zlecenia, podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym i ustalających wysokość podstawy wymiaru składek na te ubezpieczenia.
W wyrokach Sądów meriti przyjęto, że zawarte przez wnioskodawcę, prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie konfekcjonowania cebuli (obieranie cebuli), z zainteresowanymi umowy nazwane „umowami o dzieło” w rzeczywistości nie posiadają cech umowy o dzieło, lecz umowy o świadczenie usług, będącej umową starannego działania, której celem jest wykonywanie określonych czynności, a nie konieczność osiągnięcia rezultatu. W ramach spornych umów zainteresowani wykonywali bowiem proste prace fizyczne o powtarzalnym i monotonnym charakterze, niewymagające żadnych specyficznych cech, czy umiejętności po stronie wykonawcy, jak również w ich wyniku nie powstawał żaden rezultat o cechach indywidualnych, niepowtarzalnych, który mógłby być utożsamiany z przedmiotem dzieła. Nazwa spornych umów jest bez znaczenia przy interpretowaniu i oznaczaniu faktycznego stosunku prawnego łączącego strony, ponieważ nie przesądza o rodzaju danej umowy. Jeśli bowiem nazwa nie odpowiada istocie umowy, należy badać samą jej treść, jak i charakter wykonywanych czynności, zgodnie art. 353 k.c. Tymczasem treść spornych umów nie pozostawia żadnych wątpliwości, że strony łączyły umowy o wykonywanie usług zbliżone do umowy zlecenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
