Postanowienie SN z dnia 8 października 2019 r., sygn. II PK 190/18
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Halina Kiryło
w sprawie z powództwa Z.B.
przeciwko P. Spółce Akcyjnej w W.
o przywrócenie do pracy, wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 8 października 2019 r.,
skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 13 lutego 2018 r., sygn. akt XXI Pa (…),
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w W. wyrokiem z dnia 13 lutego 2018 r. zmienił wyrok Sądu Rejonowego w W. z dnia 13 listopada 2017 r. w ten sposób, że przywrócił powódkę Z.B. do pracy w pozwanej P. S.A. z siedzibą w W. na dotychczasowe warunki pracy i płacy oraz zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 8.254,50 zł tytułem wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy (pod warunkiem zgłoszenia w terminie 7 dni gotowości do podjęcia pracy) i kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.
Powyższy wyrok został zaskarżony w całości skargą kasacyjną pozwanej. Skargę oparto na podstawie naruszenia przepisów prawa materialnego i procesowego: 1/ art. 52 § 1 pkt 1 k.p., przez przyjęcie przez Sąd Okręgowy, że dopuszczenie się przez powódkę czynów polegających na niestawieniu się w pracy w dniach od 6 do 7 sierpnia 2015 r. oraz nieusprawiedliwieniu swojej nieobecności, nie stanowi ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych oraz że przyczyny rozwiązania umowy o pracę, mimo że są prawdziwe, to są nieuzasadnione; 2/ art. 56 § 1 zd. 1 oraz § 2 w związku z art. 45 § 2 k.p., przez uznanie, że materiał dowodowy sprawy nie daje podstaw do przyjęcia, by uwzględnienie roszczenia o przywrócenie do pracy było niemożliwe lub niecelowe; 3/ art. 6 k.p.c., przez przyjęcie, że pozwana nie wykazała, by zachowanie powódki spowodowało naruszenie interesów pracodawcy, bądź naraziło pozwaną na szkodę oraz by w wyniku nieobecności powódki w dniach 6-7 sierpnia 2015 r. doszło do zagrożenia powstania szkody po stronie pracodawcy; 4/ art. 233 § 1 i art. 328 § 2 w związku z art. 391 § 1 k.p.c. z uwagi na fakt, że dokonana przez Sąd Okręgowy ocena dowodów jest oczywiście błędna i w sposób rażący wadliwa, co uzasadnia zarzut naruszenia wymienionych przepisów postępowania; 5/ art. 299 k.p.c., przez pominięcie zasady, że dowód z przesłuchania strony ma charakter subsydiarny w stosunku do dowodu z zeznań świadków. Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i orzeczenie co do istoty sprawy, przez jego zmianę i oddalenie powództwa w całości oraz orzeczenie o kosztach postępowania przez Sądem Najwyższym i za wszystkie instancje według norm prawem przepisanych; ewentualnie wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
