Postanowienie SN z dnia 23 września 2019 r., sygn. IV CSK 120/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Beata Janiszewska
w sprawie z powództwa A. F. D. i D. M. D.
przeciwko A. B.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 września 2019 r.,
na skutek skargi kasacyjnej pozwanego
od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 24 maja 2018 r., sygn. akt I ACa (…),
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Pozwany A. B. wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) w zakresie, w jakim Sąd ten oddalił apelację pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w G., uwzględniającego powództwo o zapłatę bliżej oznaczonej kwoty pieniężnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna to nadzwyczajny środek zaskarżenia o celu przede wszystkim publicznoprawnym; jest nim zapewnienie jednolitości orzecznictwa oraz spójności i prawidłowości wykładni prawa. Realizacji tej funkcji służy uregulowana w art. 398 k.p.c. instytucja przedsądu. Zgodnie z przywołanym przepisem Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania, jeżeli: w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Podejmowanie odrębnej decyzji w przedmiocie przyjęcia sprawy do rozpoznania ma również na celu realizację zasady szybkości postępowania. Akcentuje też wysoce sformalizowany charakter postępowania przed Sądem Najwyższym, z którym korelują określone wymagania konstrukcyjne skargi kasacyjnej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
