Postanowienie SN z dnia 19 września 2019 r., sygn. II PZ 4/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Romualda Spyt (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Dawid Miąsik
SSN Andrzej Wróbel
w sprawie z powództwa A. S.
przeciwko Prezesowi Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa
o zawieszenie w czynnościach służbowych,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 19 września 2019 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego w [...]
z dnia 4 października 2018 r., sygn. akt III APo [...],
odrzuca zażalenie.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 4 czerwca 2018 r. Sąd Apelacyjny w [...] oddalił zażalenie A. S. na decyzję Prezesa Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa z dnia 12 sierpnia 2013 r. o zawieszeniu go w czynnościach służbowych. Pismem z dnia 21 sierpnia 2018 r., zatytułowanym „Apelacja od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z 4 czerwca 2018 r.”, A. S. zaskarżył powyższy wyrok Sądu Apelacyjnego, wnosząc o jego uchylenie w całości. Postanowieniem z dnia 4 października 2018 r. Sąd Apelacyjny odrzucił apelację.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd stwierdził, że zgodnie z art. 58 ust. 2 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (jednolity tekst: Dz.U. z 2016 r., poz. 1313 ze zm.), prawo zawieszenia w czynnościach przysługuje Prezesowi Prokuratorii Generalnej. Na decyzję o zawieszeniu w czynnościach przysługuje zażalenie do sądu apelacyjnego - sądu pracy i ubezpieczeń społecznych właściwego ze względu na siedzibę Głównego Urzędu Prokuratorii Generalnej. Do rozpoznania zażalenia stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o apelacji. Od orzeczenia sądu apelacyjnego wydanego na skutek odwołania, o którym mowa w art. 58 ust. 2 ustawy o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, nie przysługuje żaden środek zaskarżenia. Skoro do postępowania przed sądem apelacyjnym - sądem pracy i ubezpieczeń społecznych wywołanego zażaleniem na decyzję Prezesa Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa o zawieszeniu w czynnościach stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego dotyczące apelacji, to orzeczenie w przedmiocie tego zażalenia jest orzeczeniem sądu drugiej instancji, od którego nie przysługuje apelacja, albowiem orzeczenie to jest prawomocne. Sąd Apelacyjny podkreślił także, że norma wyrażona w art. 78 Konstytucji RP nie wymaga, by rozstrzygnięcie pierwszoinstancyjne zapadało w postępowaniu sądowym. Nie wymaga też, by rozstrzygnięcie organu pozasądowego musiało być poddane kontroli dwóch instancji sądowych; wymaganie dwuinstancyjności nie odnosi się do tych postępowań, które są poddane jedynie końcowej kontroli sądu (por. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 13 stycznia 2015 r., SK 34/12, OTK-A 2015 nr 1, poz. 1).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
