Wyrok SN z dnia 4 września 2019 r., sygn. II UK 127/18
Sygn. akt II UK 127/18
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Myszka
SSN Krzysztof Rączka
w sprawie z wniosku R. K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w O.
o prawo do emerytury,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 4 września 2019 r.,
skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 29 listopada 2017 r., sygn. akt III AUa (…),
1. oddala skargę kasacyjną,
2. przyznaje radcy prawnej K. K. od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego w (…) kwotę 120 zł (sto dwadzieścia) powiększoną o stawkę podatku od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu wnioskodawcy w postępowaniu kasacyjnym oraz kwotę 53,88 zł tytułem zwrotu poniesionych wydatków.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w O. wyrokiem z dnia 23 marca 2017 r. zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w O. z dnia 6 września 2016 r. i przyznał wnioskodawcy R. K. prawo do wcześniejszej emerytury od dnia 8 lipca 2016 r., zaliczając do okresu pracy w szczególnych warunkach pracę wnioskodawcy w Państwowym Ośrodku Maszynowym w P. (dalej jako POM) od dnia 14 czerwca 1974 r. do dnia 28 lutego 1991 r. (16 lat, 8 miesięcy i 15 dni).
Sąd Okręgowy ustalił, że wnioskodawca, urodzony dnia 17 listopada 1955 r., w dniu 8 lipca 2016 r. złożył wniosek o wcześniejszą emeryturę, przedstawiając między innymi świadectwo pracy z dnia 30 lipca 1993 r. wystawione przez POM, z którego wynika, że był zatrudniony u tego pracodawcy od dnia 1 września 1971 r. do dnia 28 lutego 1991 r. na stanowiskach: ucznia szkoły przyzakładowej, ślusarza oraz ślusarza-spawacza-brygadzisty. Wnioskodawca w czerwcu 1974 r. ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową dla Pracujących w P. w zawodzie mechanika pojazdów samochodowych. W okresie nauki w szkole podjął pracę w POM, gdzie pracował do dnia 28 lutego 1991 r. Według angaży znajdujących się w aktach osobowych wnioskodawca zajmował następujące stanowiska pracy: od dnia 10 lipca 1974 r. - ślusarza; od dnia 1 sierpnia 1976 r. - montera mechanika maszyn i urządzeń rolniczych; od dnia 1 lutego 1982 r. - ślusarza; od dnia 1 października 1983 r. - brygadzisty-ślusarza; od dnia 10 lipca 1986 r. - ślusarza grupy instalacyjnej; od dnia 12 października 1987 r. - brygadzisty-ślusarza, od dnia 15 marca 1989 r. - brygadzisty-montera-mechanika maszyn. Od dnia 1 sierpnia 1989 r. do dnia 31 stycznia 1990 r. był zatrudniony na budowie eksportowej w byłej NRD. Następnie od dnia 12 lutego 1990 r. pracował w POM na stanowisku ślusarza-spawacza-brygadzisty. Zgodnie z kartą obiegową z dnia 28 lutego 1991 r. wnioskodawca był zatrudniony w POM na stanowisku ślusarza-brygadzisty. Według wpisu w książeczce spawacza pierwsze przeszkolenie spawalnicze odbył w dniu 20 czerwca 1974 r. i przez cały okres zatrudnienia w POM pracował jako spawacz w brygadzie spawaczy. Pracodawca wnioskodawcy wykonywał usługi dla rolnictwa - elewatory (silosy zbożowe) - zbiorniki metalowe na zboża, a także estakady, leje, boki, słupy i pierścienie. Wykonywał na cały kraj silosy o średnicy 6 m. Małe elementy silosów były spawane w zakładzie, a duże (np. słupy, konstrukcje) na zewnątrz, które następnie należało zespawać w całość. Silos był podzielony na 5 części, a każda brygada spawała inne jego części. W POM było około 5 brygad spawaczy, których praca polegała na spawaniu konstrukcji wspornikowych. Silos miał kształt walca, stał na słupach, które były przymocowane do pierścienia, czyli głównej konstrukcji nośnej. Był to lej zsypowy, a zsyp prowadził do taśmociągów. Wnioskodawca wraz z pozostałymi pracownikami brygady spawał wymienione elementy metalowe. Pracował jako spawacz przy montażu silosów na zewnątrz, wykonując te prace stale, przez 8 godzin dziennie. Jako brygadzista był jednocześnie przełożonym spawaczy w brygadzie i planował zajęcia na dzień roboczy, przy tym jednak cały czas spawał, pracując razem z brygadą i wykonując takie same prace jak pozostali pracownicy brygady. W okresie od dnia 10 czerwca 1974 r. do dnia 26 października 1974 r. wnioskodawca był słuchaczem podstawowego kursu spawania elektrycznego, w 1982 r. zdobył uprawnienia do spawania w osłonie CO2. Świadek J. P. - spawacz, pracował w POM w P. w latach 1974-1996 w brygadzie razem z wnioskodawcą i za ten okres otrzymał „zwykłe” świadectwo pracy stwierdzające, że pracował na stanowisku ślusarza - spawacza. Sąd Okręgowy w O. wyrokiem z dnia 15 grudnia 2015 r., IV U (…), przyznał świadkowi prawo do emerytury, zaliczając do pracy w szczególnych warunkach jego zatrudnienie w POM w latach 1974-1996 na stanowisku spawacza. Z kolei świadek L. S. był spawaczem w POM w P. w latach 1969-1996, pracując w innej brygadzie spawaczy niż wnioskodawca. Organ rentowy przyznał mu prawo do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach, zaliczając do okresu takiej pracy zatrudnienie w POM.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
