Wyrok SN z dnia 30 lipca 2024 r., sygn. II CSKP 520/24
30 lipca 2024 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Tomasz Szanciło (przewodniczący)
SSN Agnieszka Jurkowska-Chocyk (sprawozdawca)
SSN Piotr Telusiewicz
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 30 lipca 2024 r. w Warszawie
skargi kasacyjnej V. K.
od wyroku Sądu Okręgowego w Siedlcach
z 17 października 2023 r., V Ca 1032/21,
w sprawie z powództwa Prokuratora Rejonowego w Siedlcach
przeciwko V. K., E. K. i małoletniej W. K.
o unieważnienie uznania dziecka,
I. oddala skargę kasacyjną;
II. oddala wniosek E. K. o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
Agnieszka Jurkowska-Chocyk Tomasz Szanciło Piotr Telusiewicz
UZASADNIENIE
Orzeczenie to zostało zmienione wyrokiem Sądu Okręgowego w Siedlcach z 25 marca 2021 r., V Ca 297/19, w którym oddalono powództwo Prokuratora. Wyrokiem z 22 października 2021 r., wydanym w sprawie IV CSKP 349/21 na skutek wniesionych skarg kasacyjnych przez pozwaną E. K.
i Prokuratora, Sąd Najwyższy uchylił wyrok Sądu Okręgowego przyjmując,
że w sprawie – na podstawie art. 7 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. Prawo prywatne międzynarodowe (dalej: „p.p.m.”) – mają zastosowanie przepisy prawa polskiego, albowiem zastosowanie w przedmiotowej sprawie prawa obcego (ukraińskiego) prowadziłoby do skutków sprzecznych z dobrem dziecka.
Rozpoznając ponownie sprawę, Sąd Okręgowy wyrokiem z 17 października 2023 r. oddalił apelację pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego i orzekł o kosztach postępowania.
Z ustaleń faktycznych Sądów meriti wynika, że małoletnia W. K. urodziła się […] w S. i jest córką E. K., posiadającej obywatelstwo ukraińskie. W. K. została uznana przez V. K. przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w S. 21 grudnia 2006 r. V. K. posiada również obywatelstwo ukraińskie. Obecna w USC w S. w trakcie składania oświadczenia E. K. wyraziła zgodę na to uznanie. Matka dziecka jest panną i nie ma innych dzieci oprócz małoletniej W.. Pozostawała w nieformalnym związku z V. K. od 1996 r. do 2008 r. Od 2005 r. matka dziecka współżyła płciowo również z A. W.. E. K. stosunki z tym mężczyzną miała również m.in. w czasie wspólnego wyjazdu do Danii w lipcu 2005 r. Po urodzeniu się W. K., pomimo że miała wątpliwości kto jest jej ojcem, czy V. K., czy A. W., zgodziła się, aby dziecko uznał V. K., z którym wówczas mieszkała. A. W., pomimo że nie był wpisany jako ojciec dziecka, wspierał finansowo matkę dziecka, jak również odwiedzał dziecko, zarówno przed rozstaniem E. K. z V. K., jak i później. Małoletnia z czasem zaczęła mówić do niego wujku. Wsparcie ze strony A. W. zakończyło się, gdy E. K. podjęła działania celem korekty pod względem formalno-prawnym ojcostwa córki W.. A. W. zaprzecza, że jest ojcem W. i nie zamierza jej dobrowolnie uznać.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
