Postanowienie SN z dnia 3 lipca 2024 r., sygn. III KK 198/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Adam Roch
w sprawie S. K.
o przestępstwo z art. 286 § 2 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej
w dniu 3 lipca 2024 r.
na posiedzeniu bez udziału stron w trybie art. 535 § 1 i 3 k.p.k.
z powodu kasacji wniesionej przez pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego
od wyroku Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 18 października 2023 r., sygn. IX Ka 976/23, utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Jędrzejowie z dnia 6 marca 2023 r., sygn. II K 29/21
na podst. art. 535 § 3 k.p.k.
postanowił:
1. oddalić kasację pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego jako oczywiście bezzasadną;
2. kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego obciążyć oskarżyciela posiłkowego E. sp. z o.o. z siedzibą w W.
[PGW]
UZASADNIENIE
S. K. został oskarżony o to, że w okresie od 20 października 2016 roku do 16 grudnia 2019 roku w S. zażądał korzyści majątkowej w kwocie 300.000 złotych w zamian za zwrot bezprawnie zabranych czterech kontenerów zawierających urządzenia służące do produkcji biomasy ze słomy, czym działał na szkodę firmy E. sp. z o.o. z siedzibą w W., tj. o czyn z art. 286 § 2 k.k. Wyrokiem z dnia 6 marca 2023 roku, sygn. akt II K 29/21, Sąd Rejonowy w Jędrzejowie uniewinnił S. K. od popełnienia zarzucanego mu czynu.
Apelację od powyższego wyroku wniósł prokurator oraz pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego. Prokurator zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku i mających wpływ na jego treść, a polegający na wyrażeniu przez Sąd I instancji błędnego poglądu, że materiał dowodowy zgromadzony w toku postępowania przygotowawczego i ujawniony na rozprawie nie jest wystarczający do uznania za udowodniony faktu popełnienia przez oskarżonego S. K. zarzuconego mu przestępstwa, pomimo tego, że dowody te i okoliczności ocenione we wzajemnym ze sobą powiązaniu, w szczególności wyjaśnienia samego oskarżonego S. K., zeznania W. M., K. P., K. W. oraz dokumenty prowadzą do przeciwnego wniosku. Z kolei pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na treść orzeczenia, przez błędne, sprzeczne z materiałem dowodowym ustalenie, że w świetle zebranych dowodów zachowanie S. K. nie wskazuje na popełnienie czynu i że celem działania S. K. było otrzymanie środków finansowych, które poniósł w związku z przygotowaniem terenu pod linię produkcyjną, podczas gdy z materiału dowodowego wynika, że kontenery zostały zabrane przez niego bezprawnie z wynajmowanego placu żądając za ich wydanie niebywałej opłaty w wysokościach od 300 do 200.000 złotych jako zwrotu jego rzekomych kosztów, na poniesienie których nie przedstawił żadnego dowodu, a jego żądanie nie dotyczyło linii produkcyjnej, a linii demonstracyjnej […], która nie był w ogóle projektem E., co było również konsekwencją bezkrytycznego przyjęcia wyjaśnień oskarżonego jako wiarygodnych, mimo że są one sprzeczne z materiałem dowodowym w postaci także dokumentów, które sąd uznał za sporządzone rzetelnie i wiarygodne, jak również sprzeczne wewnętrznie, nieuzasadnionego działania wyłącznie na korzyść oskarżonego, a mimo bardzo obszernego materiału dowodowego, braku wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego, braku oparcia się na wszystkich istotnych dowodach i dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodów, tj. obrazę przepisów postępowania art. 4, 7, 410 i 424 § 1 pkt 1 k.p.k., mającą wpływ na treść wyroku.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
