Wyrok SN z dnia 28 maja 2024 r., sygn. II NSNC 363/23
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tomasz Demendecki (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Janusz Niczyporuk
Arkadiusz Janusz Sopata (ławnik Sądu Najwyższego)
w sprawie z powództwa Bank S.A. z siedzibą w W.
przeciwko M. S. i S. S.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 28 maja 2024 r.
skargi nadzwyczajnej wniesionej przez Prokuratora Generalnego od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym Sądu Okręgowego w Warszawie z 2 lutego 2018 r.,
sygn. I Nc 33/18
1.uchyla w całości zaskarżony nakaz zapłaty i przekazuje
sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu
w Warszawie;
2.znosi wzajemnie między stronami koszty postępowania wywołane wniesieniem skargi nadzwyczajnej.
UZASADNIENIE
Pismem z 19 grudnia 2022 r. Prokurator Generalny wywiódł skargę nadzwyczajną od prawomocnego nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 2 lutego 2018 r., sygn. akt I Nc 33/18 w sprawie z powództwa Bank S.A. z siedzibą w W. przeciwko M. S. i S. S. o zapłatę.
Powyższy prawomocny nakaz zapłaty został zaskarżony – na podstawie art. 89 § 1 i § 2 oraz art. 115 § 1 i § 1a ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (tekst jedn. Dz. U. z 2024, poz. 622; dalej jako: u.SN) z uwagi na konieczność zapewnienia zgodności orzeczeń sądowych z zasadą demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej – w całości.
Na podstawie art. 89 § 1 pkt 1 i 2 u.SN zaskarżonemu orzeczeniu Prokurator Generalny zarzucił:
1.naruszenie zasad oraz praw człowieka i obywatela określonych wKonstytucjiRP, a mianowicie: w art. 2 zasady sprawiedliwości społecznej, ustalonej w art. 76 w Konstytucji zasady ochrony konsumentów przednieuczciwymi praktykami rynkowymi oraz określonego w art. 45 ust. 1 prawa do rzetelnej procedury sądowej, poprzez wydanie nakazu zapłaty wpostępowaniu nakazowym uwzględniającego żądanie powoda wynikające z zawartej przez M. S. i S. S. z Bank S.A. (obecnie Bank S.A.) umowy o kredyt hipoteczny nr […] zdnia31 lipca 2009 r. w całości bez zbadania potencjalnie nieuczciwego charakteru zapisów umowy oraz mimo abuzywności części postanowień umowy kredytowej łączącej strony z której wynikało zobowiązanie, podczasgdy z treści zgromadzonych w sprawie dowodów wynikało, żepowód swoje roszczenie wywodzi na podstawie nieważnej umowy kredytu, jako sprzecznej z art. 353 k.c. w zw. z art. 58 § 1 i § 2 k.c. oraz art. 385 k.c., której postanowienia określały wzajemne świadczenia stron w sposób nieadekwatny, umożliwiając powodowi poza jakąkolwiek kontrolą naswobodne kształtowanie wzajemnego świadczenia pozwanych, atymsamym ukształtowanie obowiązków i uprawnień stron pozostawało wsprzeczności z naturą umowy kredytowej i jako takie przekraczało granicę swobody umów;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty