Wyrok SN z dnia 15 maja 2024 r., sygn. II NSNC 385/23
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Wiak (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Aleksander Stępkowski
Mariusz Grzegorz Wilczyński (ławnik Sądu Najwyższego)
w sprawie z powództwa A. D.
przeciwko P. Spółce Akcyjnej w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 15 maja 2024 r.
skargi nadzwyczajnej wniesionej przez Rzecznika Praw Obywatelskich od wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z 21 kwietnia 2017 r., sygn. II Ca 1426/16
1. uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w Szczecinie do ponownego rozpoznania;
2 znosi wzajemnie między stronami koszty postępowania wywołane wniesieniem skargi nadzwyczajnej.
[SOP]
UZASADNIENIE
Na skutek kolizji drogowej w dniu 12 sierpnia 2013 r. nastąpiło uszkodzenie pojazdu V. o numerze rejestracyjnym […], należącym do A. D. (dalej: „powódka”). Sprawca szkody posiadał ubezpieczenie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych wykupione w P. S.A. (dalej: „pozwana”). W dniu 8 września 2013 r. pozwana wykonała kosztorys szkody, na podstawie którego ustaliła wysokość odszkodowania na kwotę 9831,06 zł i taką też kwotę wypłaciła. Nie zgadzając się z powyższymi ustaleniami powódka zleciła dokonanie wyceny kosztów naprawy pojazdu rzeczoznawcy samochodowemu, który stwierdził, iż koszt naprawy pojazdu powódki powinien wynieść 24 424,67 zł. Pismem z 20 listopada 2013 r. pełnomocnik powódki wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 13 593,61 zł z tytułu pełnej rekompensaty szkody majątkowej poniesionej przez powódkę. Po przeprowadzeniu ponownej analizy akt szkodowych powódka nie dokonała dopłaty do odszkodowania.
Pozwem z 26 sierpnia 2014 r. powódka wystąpiła o zapłatę odszkodowania ponad częściową rekompensatę wypłaconą przez pozwaną.
Wyrokiem z 30 czerwca 2016 r., sygn. akt II C 1062/15, Sąd Rejonowy Szczecin -Centrum w Szczecinie uwzględnił w części roszczenie powódki o wypłatę odszkodowania za spowodowanie szkody w należącym do niej pojeździe mechanicznym, powstałej w związku ze zdarzeniem drogowym 12 sierpnia 2013 r. Sąd I instancji zasądził na jej rzecz kwotę 7915 zł. W uzasadnieniu wskazano, żepowódka dokonała częściowej naprawy samochodu z wykorzystaniem częścioryginalnych, używanych. Ze zleconej w niniejszej sprawie opinii biegłego wynikało, że wartość przeprowadzonej przez nią naprawy wynosiła 16 495 zł. Powódka wydała jedynie kwotę ok. 10 000 zł (tj. zbliżoną do kwoty odszkodowania dotychczas wypłaconej przez pozwaną), gdyż przeprowadzenie naprawy zleciłaznajomemu. Sąd I instancji przyjął, że koszt pozostałej do wykonania naprawy w celu przywrócenia pojazdu do stanu sprzed zdarzenia z 12 sierpnia 2013 r. wynosił7915zł. Stwierdził też, że nie było podstaw, aby powódka mogła skuteczniedomagać się hipotetycznych, prognozowanych kosztów naprawy zgodniezesporządzoną kalkulacją, skoro częściowej naprawy już dokonała. Wartośćtejnaprawy biegły wycenił wprawdzie na kwotę 16 495 zł, jednakże niebyłato kwota, jakiej skutecznie mogła domagać się powódka, skoro nadokonanie naprawy o takiej wartości wydatkowała jedynie kwotę około 10 000 zł. Sąd uznał więc, że pozwana pokryła w całości koszt dotychczas przeprowadzonej naprawy, a zgodnie z opinią biegłego koszt pozostałej jeszcze do przeprowadzenia naprawy wyrażał się kwotą 7915 zł.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
