Wyrok SN z dnia 10 maja 2024 r., sygn. II CSKP 12/23
10 maja 2024 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Paweł Grzegorczyk (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
SSN Dariusz Zawistowski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 10 maja 2024 r. w Warszawie
skargi kasacyjnej Skarbu Państwa - Starosty K.
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie
z 28 września 2021 r., I ACa 781/20,
w sprawie z powództwa K. C.
przeciwko Skarbowi Państwa - Staroście K.
o zapłatę,
Grzegorz Misiurek Paweł Grzegorczyk Dariusz Zawistowski
[SOP]
UZASADNIENIE
Powódka K. C., po ostatecznym zmodyfikowaniu powództwa, domagała się zasądzenie na jej rzecz od pozwanego Skarbu Państwa - Starosty K. odszkodowania w kwocie 1 854 690,75 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wydania wyroku i kosztami procesu. W uzasadnieniu wskazała, że decyzją Prezydium […] w K. z 21 października 1969 r. została wywłaszczona jej spadkodawczyni – M. R., będąca współwłaścicielką w 1/2 części nieruchomości składającej się z parceli 1. kat 1451/8 w M., stanowiącej obecnie część działek nr 965/98 i 965/115 w M. Wywłaszczonym właścicielom wypłacono odszkodowanie w wysokości drastycznie zaniżonej. Wobec niewykorzystania nieruchomości na cel wywłaszczenia, powódka wraz z innymi spadkobiercą dawnych współwłaścicieli wniosła o jej zwrot, jednak wniosek ten – wobec zbycia wywłaszczonej nieruchomości na rzecz osób trzecich - został oddalony decyzją Starosty K. z 26 listopada 2014 r., utrzymaną w mocy decyzją Wojewody […] z 23 kwietnia 2015 r.
Powódka wskazała, że źródłem szkody było zaniechanie powiadomienia byłych właścicieli o zamiarze użycia nieruchomości w innym celu oraz możliwości jej zwrotu, co spowodowało utratę przysługującego im w tym zakresie roszczenia. Wskazała, że uzasadnione jest również wiązanie szkody z decyzją z 21 października 1969 r., gdyż przyznane odszkodowanie nie odpowiadało wartości wywłaszczonej nieruchomości..
Pozwany Skarb Państwa - Starosta K. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki na jego rzecz zwrotu kosztów procesu. Wskazał, że nie jest legitymowany biernie w tej sprawie. Niezależnie od tego kwestionował zasadność powództwa zarówno co do zasady, jak i wysokości żądania, twierdząc, że nie zostały spełnione przesłanki odpowiedzialności określone w art. 417 § 1 k.c. i art. 417 § 2 k.c. Ponadto podniósł zarzut przedawnienia roszczenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
