Postanowienie SN z dnia 13 sierpnia 2024 r., sygn. II USK 66/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Robert Stefanicki
w sprawie z odwołania A. C.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Gdańsku
o ustalenie podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 13 sierpnia 2024 r.,
skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
z dnia 26 października 2023 r., sygn. akt III AUa 910/21,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w Gdańsku wyrokiem z 26 października 2023 r. (III AUa 910/21) zmienił zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego z 24 marca 2021 r. oddalający odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Gdańsku (VII U 6068/19), w punkcie pierwszym w części i stwierdził, że A. C. podlega obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą od 1 sierpnia 2018 r., w pozostałej części apelację oddalił oraz zasądził od A. C. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku koszty zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.
Sąd Apelacyjny podniósł, że w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych przedmiot rozpoznania sprawy sądowej wyznacza decyzja organu rentowego, od której wniesiono odwołanie. Sąd ubezpieczeń społecznych nie może wykroczyć poza przedmiot postępowania wyznaczony na wstępie przez przedmiot zaskarżonej decyzji, a następnie przez zakres odwołania od niej (art. 477 § 2 k.p.c.). Sąd ubezpieczeń społecznych ocenia legalność decyzji według stanu rzeczy istniejącego w chwili jej wydania. Rola kontrolna sądu koncentruje się na ocenie stanu rzeczy stanowiącego podstawę wydanej wcześniej decyzji. Zatem kwestią sporną na etapie postępowania sądowo odwoławczego było, czy odwołująca jako osoba prowadząca pozarolniczą działalności gospodarczą podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym od 1 marca 2015 r. do 4 lutego 2018 r. oraz od 1 sierpnia 2018 r. do 16 lipca 2019 r. (za okres zamknięty do dnia wydania zaskarżonej decyzji). W związku z powyższym podleganie przez odwołującą dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu nie było przedmiotem sporu, a żądanie apelującej w zakresie objęcia jej dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym również było w istocie żądaniem wysnutym ponad rozstrzygnięcie zaskarżonej decyzji i tym samym nie zasługiwało na uwzględnienie. Wszelkie dowody przedłożone przez odwołującą, a powstałe po 16 lipca 2019 r. lub dotyczące okresu po tej dacie, mogły mieć znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy w takim znaczeniu, że przed 16 lipca 2019 r. działalność odwołującej miała charakter zorganizowany i stały. Sąd drugiej instancji podniósł, że przy tak zakreślonej istocie sporu Sąd Okręgowy zasadniczo prawidłowo ustalił stan faktyczny sprawy i w przeważającej mierze dokonał trafnej oceny dowodów.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
