Wyrok NSA z dnia 17 lipca 2024 r., sygn. I OSK 313/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Karol Kiczka Sędziowie: Sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.) Sędzia del. WSA Joanna Skiba po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D.D. Sp. z o.o. w N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 18 listopada 2021 r., sygn. II SA/OI 733/21 w sprawie ze skargi D.D. Sp. z o.o. w N. na zarządzenie Prezydenta Miasta Olsztyna z dnia 8 października 2020 r. nr 25103.10.2020 w przedmiocie wykazu nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od D.D. Sp. z o.o. w N. na rzecz Prezydenta Miasta Olsztyna kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 18 listopada 2021 r., sygn. akt II SA/OI 733/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę D.D. Sp. z o.o. w N. (dalej także: "skarżąca") na zarządzenie Prezydenta Olsztyna (dalej także: "organ", "prezydent") z 8 października 2020 r. nr 25103.10.2020 w przedmiocie wykazu nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wywiodła skarżąca, zaskarżając go w całości. Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła naruszenie:
1. przepisów prawa materialnego, a mianowicie:
a. art. 35 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r. poz. 65 ze zm., dalej: "ugn") w zw. z art. 4 ust. 1 i 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 poz. 293 ze zm., dalej: "upzp") w związku z § 10 Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie Zasad techniki prawodawczej (Dz. U. z 2016 poz. 283, dalej: "rozporządzenie"), polegające na ich niewłaściwej wykładni tj. poprzez przyjęcie przez Sąd, że: organ uprawniony jest do samodzielnego wskazania określonego w art. 35 ust. 2 pkt 4 ugn elementu wykazu nieruchomości przeznaczonych do zbycia lub oddania w użytkowanie, najem, dzierżawę lub użyczenie (art. 35 ust. 2 ugn), tj. "przeznaczenia nieruchomości i sposobu jej zagospodarowania", w przypadku nieruchomości, która nie została objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ani wobec której nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy, podczas gdy, stosownie do art. 4 ust. 1 upzp przeznaczenie nieruchomości i sposób jej zagospodarowania wskazany jest wyłącznie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, decyzja o warunkach zabudowy nie ustala przeznaczenia terenu, a jedynie sposoby zagospodarowania i warunki zabudowy, zatem brak jest podstaw do tego, aby wykładni art. 35 ust. 2 pkt 4 ugn, tj. pojęcia "przeznaczenia nieruchomości i sposobu jej zagospodarowania", dokonywać z pominięciem art. 4 ust. 1 i 2 pkt 2 upzp, gdyż ustawodawca posługuje się konsekwentnie w obu tych przepisach tożsamymi pojęciami prawnymi, a przeprowadzona przez Sąd wykładania prowadzi do nadania tożsamym pojęciom prawnym innego znaczenia w rożnych aktach prawnych, co jest wprost sprzeczne z § 10 rozporządzenia. Brak jest podstaw prawnych ku temu by organ samodzielnie ustalał "przeznaczenia nieruchomości i sposób jej zagospodarowania". Organ nie jest uprawniony do wskazania określonego w art. 35 ust. 2 pkt 4 ugn elementu wykazu nieruchomości, gdy taka nieruchomość nie została objęta uchwalonym przez gminę miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w rezultacie należało wyprowadzić wniosek, że intencją ustawodawcy było, aby w wykazie nieruchomości przeznaczonych do zbycia przez organ znajdowały się jedynie te nieruchomości, które objęte zostały miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, co doprowadziło także Sąd do niewłaściwego wniosku, że organ, sporządzając wykaz nieruchomości przeznaczonych do zbycia, uprawniony jest uprzednio do "wstępnej oceny przeznaczenia i sposobu zagospodarowania terenu w oparciu o istniejącą zabudowę terenu sąsiedniego, a także posiadane dane, w tym ustalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy", podczas gdy brak jest podstawy prawnej, która organowi przyznawałby takie uprawnienie, a stosownie do art. 3 ust. 1 upzp gminie przysługuje prawo władztwa planistycznego, realizowane w drodze uchwalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a zatem gmina nie ma w tym zakresie, tj. sporządzając wykaz nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży na podstawie art. 35 ust. 2 ugn władztwa planistycznego i uprawnienia do podejmowania wymienionych przez Sąd działań;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
