Postanowienie SN z dnia 31 lipca 2024 r., sygn. III KO 102/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Michał Laskowski
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu bez udziału stron
w dniu 31 lipca 2024 r.,
w sprawie A. D. i S. G.,
oskarżonych o popełnienie czynu z art. 286 § 1 k.k. i in.
inicjatywy przekazania sprawy innemu sądowi równorzędnemu,
wyrażonej w postanowieniu Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie
z dnia 27 maja 2024 r., sygn. akt II AKa 66/22,
na podstawie art. 37 k.p.k.
p o s t a n o w i ł:
odmówić przekazania sprawy
UZASADNIENIE
Do Sądu Najwyższego wpłynął postulat Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie o przekazanie sprawy A. D. i S. G. na podstawie art. 37 k.p.k. Obojgu oskarżonym zarzucono usiłowanie popełnienia przestępstwa oszustwa (art. 286 § 1 k.k.) co do mienia znacznej wartości (art. 294 § 1 k.k.) i czyniąc sobie z popełnianych przestępstw stałe źródło dochodu (art. 65 k.k.), przy czym A. D. miał działać w celu wyłudzenia kredytu (art. 297 § 1 k.k.) a S. G. zarzucono zamiar dopuszczenia się prania brudnych pieniędzy (art. 299 § 1 k.k.); oboje oskarżeni stanęli pod zarzutem popełnienia w ramach czynu ciągłego przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu i interesom majątkowym w obrocie cywilnoprawnym (art. 300 § 2 k.k.); A. D. odpowiadał za popełnienie w ramach recydywy zwykłej przestępstw: przeciwko wymiarowi sprawiedliwości (art. 244 k.k.), oszustwa (art. 286 § 1 k.k.), fałszerstwa materialnego (art. 270 § 1 k.k.) i kradzieży zwykłej energii (art. 278 § 5 k.k.). Występując z przedmiotową inicjatywą Sąd właściwy wyraził obawę, że pozostawienie sprawy II AKa 66/22 w Sądzie właściwym terytorialnie, jakim jest Sąd Apelacyjny w Rzeszowie może doprowadzić do naruszenia zasady prawa strony do sądu. W obecnym układzie procesowym na przeszkodzie spełnienia kryterium, o którym mowa w art. 45 ust. 1 Konstytucji, miałby stanąć fakt że w II Wydziale Karnym Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie czterech z pięciu orzekających w nim sędziów dotyczy przesłanka polegająca na powołaniu na urząd sędziego w wyniku rekomendacji Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej ustawą z 8 grudnia 2017 r. W wystąpieniu podkreślono, że rozpoznanie przedmiotowej apelacji w składzie trzech sędziów Wydziału II sądu właściwego terytorialnie może skutkować w przyszłości uchyleniem wyroku z uwagi na bezwzględną przyczynę odwoławczą (art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.) a jednocześnie wskazano, iż brak jest podstaw do zastosowania reguły iudex inhabilis (art. 40 k.p.k.) albo iudex suspectus (art. 41 § 1 k.p.k.).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
