Wyrok SN z dnia 4 czerwca 2024 r., sygn. II CSKP 149/24

4 czerwca 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Tomasz Szanciło (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Krzysztof Grzesiowski
‎SSN Kamil Zaradkiewicz

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 4 czerwca 2024 r. w Warszawie
‎skargi kasacyjnej Bank spółki akcyjnej w W.
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
‎z 13 maja 2022 r., I ACa 890/21,
‎w sprawie z powództwa J.K.
‎przeciwko Bank spółce akcyjnej w W.
‎o ustalenie i zapłatę,

I. oddala skargę kasacyjną;

Krzysztof Grzesiowski Tomasz Szanciło Kamil Zaradkiewicz

[P.L.]

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 19 sierpnia 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie ustalił, że zawarta pomiędzy powódką J.K. a Bank S.A. w W. (obecnie pozwany Bank S.A. w W.) umowa o kredyt hipoteczny z […] r. jest nieważna, zasądzając jednocześnie na rzecz powódki koszty procesu.

Sąd ten ustalił, że 28 lipca 2010 r. powódka zawarła z poprzednikiem prawnym pozwanego umowę o kredyt hipoteczny indeksowany do euro na zakup lokalu mieszkalnego. Ponieważ powódka miała zapłacić za nieruchomość cenę w polskiej walucie, konstrukcja kredytu indeksowanego do euro wydawała się spełniać jej potrzeby. Powódka próbowała negocjować warunki kredytu, w tym m.in. kwestię zabezpieczenia kredytu, ale bezskutecznie. Od 2011 r. powódka spłaca kredyt bezpośrednio w walucie indeksacji.

Sąd Okręgowy uznał powództwo za zasadne, stwierdzając, że powódka miała interes prawny – w rozumieniu art. 189 k.p.c. – do jego wytoczenia, a umowa – jako sprzeczna z ustawą – jest nieważna na podstawie art. 58 § 1 k.c. w zw. z art. 69 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (aktualnie: tekst jedn. Dz.U. z 2023 r. poz. 2488 ze zm.; dalej: „pr. bank.”) w zw. z art. 353¹ k.c. ze względu na nieokreślenie dokładnej wysokości świadczenia. Ponadto nie określono kwot rat,
‎w których miał być spłacany kredyt, ani obiektywnego i weryfikowalnego sposobu ich ustalenia.

Sąd drugiej instancji stwierdził także, że umowa jest nieważna w związku ‎z występowaniem w niej klauzul abuzywnych. Powódka jest konsumentką, ‎a zakwestionowane przez nią postanowienia umowne, zwłaszcza dotyczące zasad przeliczania zobowiązań stron umowy i ustalania kursów waluty obcej, kształtują jej prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco naruszają jej interesy. Ponadto, mimo że odnoszą się do głównych świadczeń stron, nie zostały sformułowane w sposób jednoznaczny. Nie ma również – zdaniem Sądu Okręgowego – możliwości zastąpienia klauzul przepisami dyspozytywnymi.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się