28.05.2024

Wyrok SN z dnia 28 maja 2024 r., sygn. II NSNC 255/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Maria Szczepaniec (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Janusz Niczyporuk
‎Marek Sławomir Molczyk (ławnik Sądu Najwyższego)

w sprawie z odwołania A. L.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Opolu

o podleganie ubezpieczeniom społecznym,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 28 maja 2024 r.

skargi nadzwyczajnej wniesionej przez Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 15 maja 2020 r., sygn. III AUa 1698/19

1.oddala skargę nadzwyczajną,

2.znosi wzajemnie między stronami koszty postępowania ze skargi nadzwyczajnej.

Marek Sławomir Molczyk Maria Szczepaniec Janusz Niczyporuk

UZASADNIENIE

Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców (dalej jako: „RMiŚP oraz „Rzecznik”) powołując się na art. 9 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 1 ust. 1 i art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Rzeczniku Małych i Średnik Przedsiębiorców (Dz.U. 2018 poz. 648, dalej jako: „ustawa o Rzeczniku”) w zw. z art. 89 § 2 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U.2021.1904, z późn. zm., dalej jako: „u.SN”) z uwagi na konieczność zapewnienia zgodności z zasadą demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej wniósł skargę nadzwyczajną od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 15 maja 2020 r., III AUa 1698/19 oddalającego apelację od wyroku Sądu Okręgowego w Opolu z 9 października 2019 r., V U 312/19 zaskarżając ww. wyrok Sądu Apelacyjnego w całości.

W ocenie Skarżącego zaskarżony wyrok narusza wnikającą z art. 2 Konstytucji RP zasadę pewności i bezpieczeństwa porządku prawnego, zasadę ochrony zaufania do państwa i prawa oraz zasadę ochrony praw słusznie nabytych. Tym samym zaskarżone orzeczenie sprzeczne jest z zasadą demokratycznego państwa prawnego i jako takie na podstawie art. 91 § 1 u.SN powinno zostać uchylone.

Skarżący powołując się na:

1.art. 89 § 1 pkt 3 u.SN wskazał, że w jego ocenie zaskarżone orzeczenie cechuje oczywista sprzeczność istotnych ustaleń sądu z treścią zebranego wsprawie materiału dowodowego, do której doszło wskutek naruszenia art.233 § 1 k.p.c., przejawiającego się w uznaniu, że prowadzona przezubezpieczoną działalność gospodarcza w okresie od 24.09.2016 r. do6.05.2018 r. nie posiadała przymiotu zarobkowości i prowadzona była dlapozoru, co doprowadziło do ustalenia, że ubezpieczona we wskazanym wyżej okresie nie podlegała ubezpieczeniom społecznym, podczas gdy zzebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że prowadzona przezubezpieczoną działalność gospodarcza w spornym okresie nieutraciłazarobkowego charakteru, a tym samym ubezpieczona nieprzerwanie podlegała ubezpieczeniom społecznym;

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp