Postanowienie SN z dnia 12 kwietnia 2024 r., sygn. II CSKP 859/23
12 kwietnia 2024 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
SSN Dariusz Zawistowski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 12 kwietnia 2024 r. w Warszawie
skargi kasacyjnej Prokuratora Generalnego
od postanowienia Sądu Apelacyjnego w Warszawie
z 30 marca 2023 r., I ACa 1983/22,
w sprawie z wniosku S. B.
z udziałem A. S.
przy udziale Prokuratora i Rzecznika Praw Dziecka
o nakazanie powrotu dziecka,
1) oddala skargę kasacyjną;
2) ustala, że każdy z uczestników postępowania ponosi koszty związane ze swym udziałem w postępowaniu kasacyjnym.
Grzegorz Misiurek Dariusz Dończyk Dariusz Zawistowski
[PG]
UZASADNIENIE
Postanowieniem z 12 października 2022 r. Sąd Okręgowy w Krakowie oddalił wniosek S. B. złożony na podstawie przepisów Konwencji dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę sporządzonej
w Hadze w dniu 25 października 1980 r. (Dz.U. z 1995 r. Nr 108, poz. 528, dalej: „Konwencja haska”) o nakazanie powrotu małoletniej K. B. do Norwegii.
A.S. w czerwcu 2021 r. wyjechała do Polski do rodziny. Strony wspólnie uzgodniły, że chrzest małoletniej odbędzie się w Polsce. Przy okazji uczestniczka miała odbyć kurs na prawo jazdy. W lipcu 2021 r. wnioskodawca przyjechał do Polski. Uczestniczka zorganizowała uroczystość chrzcin, wnioskodawca partycypował w części kosztów. W czasie jazdy samochodem doszło pomiędzy nimi do kłótni. S. B. uderzył wówczas pięścią w rękę A. i wbił jej paznokcie w ramię. Chrzciny K. odbyły się 25 lipca 2021 r. Wnioskodawca zabrał pieniądze otrzymane na prezent i następnego dnia wrócił do Norwegii.
W sierpniu 2021 r. uczestniczka z małoletnią pojechały na tydzień do matki wnioskodawcy do domu rodzinnego w C.. Wnioskodawca przyjechał wówczas na kilka dni. Widział się z córką 3 dni, ostatni raz 30 sierpnia 2021 r. Podczas pobytu S. B. w Polsce doszło do kłótni pomiędzy partnerami. Wnioskodawca znieważał uczestniczkę. Zarzucał jej, że nic nie potrafi osiągnąć sama. Uczestniczka powiedziała mu wówczas, że zostaje z dzieckiem w Polsce na stałe. S. B. wrócił sam do Norwegii. Podczas pobytu małoletniej z matką w C. zostały one zameldowane na pobyt stały. Meldunek miał na celu otrzymanie świadczeń na dziecko w Norwegii. S. B. i A. S. nie kontaktowali się ze sobą. 12 października 2021 r. wnioskodawca zadzwonił do uczestniczki, aby spakowała siebie i dziecko, bo następnego dnia, tj. 13 października 2021 r. zabiera ich na kilka dni w B.. Uczestniczka nie zgodziła się na wspólny wyjazd. W tym samym miesiącu wnioskodawca poinformował uczestniczkę, że została zapisana na kurs języka norweskiego w Norwegii. Odbyło się to bez jej wiedzy i zgody. W październiku 2021 r. S. B. zgłosił się do lekarza rodzinnego w celu konsultacji jego zdrowia psychicznego. 11 listopada 2021 r. wnioskodawca chciał spotkać się z córką. Do spotkania jednak nie doszło. A. S. zaproponowała mu spotkanie z córką następnego dnia, ale wnioskodawca nie przyjechał. Uczestniczka dostała jednak telefon z Policji, że utrudnia kontakty małoletniej z ojcem. Po tym wydarzeniu S. B. nie dążył do kontaktów z córką. W grudniu 2021 r. uczestniczka skontaktowała się z wnioskodawcą, aby spotkał się z córką w czasie Świąt Bożego Narodzenia. S. B. zignorował tę wiadomość.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
