Wyrok SN z dnia 22 listopada 2023 r., sygn. II CSKP 1606/22
22 listopada 2023 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Maciej Kowalski (przewodniczący)
SSN Ewa Stefańska (sprawozdawca)
SSN Dariusz Pawłyszcze
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 22 listopada 2023 r. w Warszawie
skargi kasacyjnej Banku spółki akcyjnej w W.
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
z 27 kwietnia 2021 r., V AGa 111/20,
w sprawie z powództwa Banku spółki akcyjnej w W.
przeciwko M.H.
o zapłatę,
1) oddala skargę kasacyjną;
2) zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 10 800 zł (dziesięć tysięcy osiemset złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
(a.g.)
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy ustalił, że 17 kwietnia 2008 r. Bank S.A. w W. (uprzednio działający jako: Bank S.A. w W.) zawarł z pozwaną prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą Firma Handlowo-Usługowa „M.” M. H., umowę o kredyt hipoteczny w kwocie 500 000 zł, waloryzowany kursem CHF ustalanym według tabeli kursowej powoda. Zgodnie z § 3 ust. 1 umowy, kredyt przeznaczony był na bieżącą działalność gospodarczą pozwanej (178 000 zł) oraz spłatę jej zadłużenia w innych bankach (322 000 zł). Okres kredytowania wynosił 240 miesięcy (§ 4 umowy).
23 lutego 2011 r. pozwana została ubezwłasnowolniona całkowicie z powodu upośledzenia umysłowego. Następnie wyrokiem z 30 października 2012 r., II C 1112/11, Sąd Okręgowy w Łodzi stwierdził nieważność zawartej przez strony umowy kredytowej. Orzeczenie to uprawomocniło się z dniem 20 marca 2013 r. W dniu 7 marca 2016 r. przed Sądem Rejonowym w Malborku odbyło się posiedzenie z wniosku powoda o zawezwanie do próby ugodowej, zmierzające do zwrotu wypłaconej pozwanej kwoty kredytu, na którym nie doszło do zawarcia ugody. Podczas posiedzenia opiekun prawny pozwanej Z. H. oświadczył, że nie ma możliwości finansowych ani kapitałowych, aby podołać temu zobowiązaniu.
Sąd Okręgowy wskazał, że przedmiotem żądania pozwu było roszczenie z tytułu nienależnego świadczenia, spełnionego przez powoda na podstawie umowy kredytu, która wskutek ubezwłasnowolnienia całkowitego pozwanej okazała się nieważna. Istota sporu sprowadzała się do oceny zasadności podniesionych przez pozwaną zarzutów: przedawnienia roszczenia, istnienia przesłanek wyłączających zwrot uzyskanej korzyści (ustanie stanu wzbogacenia), jak również faktycznego braku rozeznania pozwanej o nienależności wzbogacenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
