Wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2024 r., sygn. III FSK 3711/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Stachurski, Sędzia NSA Dominik Gajewski (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Agnieszka Olesińska, Protokolant Natalia Zawadka, po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dawniej: I. sp. z o.o. z siedzibą w W.) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 listopada 2020 r. sygn. akt I SA/Po 399/20 w sprawie ze skargi R. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dawniej: I. sp. z o.o. z siedzibą w W.) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia 6 kwietnia 2020 r. nr SKO.F.406.510.2019 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2017 r. uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu.
Uzasadnienie
III FSK 3711/21
UZASADNIENIE
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (WSA) wyrokiem z 5 listopada 2020 r. sygn. akt I SA/Po 399/20 w sprawie ze skargi R. sp. z o. o. w W. (dawniej: i. sp. z o.o. z siedzibą w W.) (skarżąca Spółka) uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu (dalej: SKO) z 6 kwietnia 2020 r. nr SKO.F.406.510.2019 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2017 r.
Z uzasadnienia wyroku wynika, że zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu, po rozpatrzeniu odwołania R. Sp. z o.o. w W., od decyzji Burmistrza O. z 7 kwietnia 2019 r. w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2017 oraz określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok 2017, decyzją z 6 kwietnia 2020 r. utrzymało w mocy decyzję w pkt 2 sentencji, uchyliło decyzję w pkt 3 sentencji i określiło wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2017 r. w zakresie w jakim powstanie nadpłaty jest związane ze zmianą wysokości zobowiązania podatkowego w kwocie 1 952021 zł.
Ponadto, organ odwoławczy wskazał, że ok. 90% linii kablowej jest ułożone bezpośrednio w gruncie, a kable jedynie odcinkowo są ułożone w rurach osłonowych, nie tworzących systemu rur mogącego być uznanym za kanalizację kablową. To organ podatkowy ocenił cechy konstrukcyjne linii kablowej, a informacje zebrane przez rzeczoznawcę w opinii stanowią element materiału dowodowego opisującego stan faktyczny. SKO podzieliło również pogląd, że w przypadku elektrowni wiatrowych podstawę opodatkowania stanowi wartość budowli składającej się z fundamentu, wieży oraz elementów technicznych. W tym zakresie odwołało się do doktryny i orzecznictwa. Za zasadny organ odwoławczy uznał zarzut naruszenia art. 75 § 4a O.p., stwierdzając, że skoro organ odmówił stwierdzenia nadpłaty w części to w rezultacie, w zakresie podatku od nieruchomości należnego od budowli obowiązuje deklaracja podatnika z 10.02.2017 r. (podatek w kwocie 1 987847,70 zł), zatem wobec stwierdzonej nadpłaty 35827 zł w podatku uiszczonym od budowli, prawidłowa wysokość zobowiązania podatkowego z tego tytułu winna zostać określona na 1 952021 zł.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
