Wyrok NSA z dnia 28 maja 2024 r., sygn. III FSK 548/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia NSA Dominik Gajewski, Sędzia NSA Wojciech Stachurski (sprawozdawca), Protokolant asystent sędziego Anna Rybak, po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 10 lutego 2022 r. sygn. akt I SA/Ke 422/21 w sprawie ze skargi B.S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Kielcach z dnia 6 maja 2021 r. nr 2601-IEW.4261.21.2020 w przedmiocie ulgi płatniczej 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Kielcach, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Kielcach na rzecz B.S. kwotę 607 (słownie: sześćset siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok sądu pierwszej instancji.
Wyrokiem z 10 lutego 2022 r., I SA/Ke 422/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę B.S. (dalej: "Skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Kielcach z 6 maja 2021 r., nr 2601-IEW.4261.21.2020, w przedmiocie odmowy rozłożenia na raty zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych PIT-36 za 2019 r. w kwocie 4.649.901 zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie 192.449 zł.
Z uzasadnienia wyroku wynika, że sąd zaaprobował ustalenia organów podatkowych dotyczące sytuacji majątkowej Skarżącej, która nie uzasadnia przyznania jej ulgi w spłacie podatku. Wskazał, że Skarżąca jest właścicielem 9 nieruchomości, a dochód Skarżącej za 2019 r. wyniósł 14.622.012,75 zł. W zeznaniu podatkowym Skarżąca wykazała należne zaliczki na podatek dochodowy w łącznej wysokości 4.632.964,00 zł, jednakże w całym 2019 r. nie dokonała wpłaty żadnej z należnych zaliczek, tym samym zamiast kwoty do zapłaty w wysokości 16.937,00 zł zobowiązanie podatkowe do wpłaty za 2019 r. wynikające ze złożonego zeznania podatkowego za 2019 r. wyniosło 4.649.901,00 zł. Jest to konsekwencja niewywiązywania się z podstawowych obowiązków podatkowych czyli wpłaty w ciągu roku wykazanych w zeznaniu podatkowym miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy. Sąd zauważył przy tym, że w 2019 r. nie było przeszkód w wywiązywaniu się przez Skarżącą z tego rodzaju obowiązków, dopiero bowiem w 2020 r. zostały wprowadzone liczne ograniczenia w działalności gospodarczej, na które powołuje się strona, związane z pandemią COVID-19. Z powyższego wynika, że Skarżąca świadomie dopuszczając do niewywiązywania się z nałożonych obowiązków fiskalnych, przyczyniła się do powstania zaległości w tak znacznej kwocie. Sąd wskazał również, że w toku postępowania podatkowego Skarżąca nie przedłożyła na wezwanie organu dokumentów mających potwierdzać o przeznaczeniu wszystkich środków spółki, w której Skarżąca jest komandytariuszem, na poczet wynagrodzeń i stałych kosztów związanych z działalnością spółki. W toku postępowania odwoławczego pozyskano dokumenty, z których wynika, że spółka w 2019 r. osiągnęła zysk w kwocie 17.706.755,68 zł, który została przeznaczony do podziału pomiędzy wspólników. Do momentu sporządzenia sprawozdania zostały zrealizowane wypłaty na poczet zysku 2019 r. dla udziałowców w ogólnej kwocie 16.000.000,00 zł, tj. m.in. Skarżącej w udziale wynoszącym 77,78 % tej kwoty. W konkluzji sąd stwierdził, że powyższe okoliczności prawidłowo doprowadziły organ do wniosku, że brak jest w przedmiotowej sprawie zaistnienia ważnego interesu podatnika, jak również interesu publicznego do przyznania wnioskowanej ulgi.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
