Postanowienie SN z dnia 22 maja 2024 r., sygn. II PSK 88/23
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Leszek Bielecki
w sprawie z powództwa M. D.
przeciwko T. spółce z o.o. w B.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 22 maja 2024 r.,
skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w Bydgoszczy
z dnia 28 marca 2023 r., sygn. akt VI Pa 115/22,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania bez obciążania skarżącej kosztami postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z 28 marca 2023 r., VI Pa 115/22, oddalił apelację powódki M. D. od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z 10 października 2022 r., VII P 201/20, oddalającego powództwo skierowane przeciwko T. spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w B. o zadośćuczynienie i odszkodowanie w związku z chorobą zawodową.
Powódka wniosła do Sądu Najwyższego skargę kasacyjną zaskarżając ten wyrok w całości. We wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania wskazała na potrzebę wykładni przepisów prawnych wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów w postaci „art. 442 k.p.c.” przez przyjęcie, że roszczenie z tytułu zadośćuczynienia należy liczyć od daty wydania decyzji o zaliczeniu choroby jako choroby zawodowej, to jest od dnia 19 września 2016 r., a nie od daty zakończenia sporu sądowego co do wysokości jednorazowego odszkodowania, to jest od daty 12 sierpnia 2017 r. Dodatkowo wskazała, że skarga jest oczywiście uzasadniona w zakresie podniesionego zarzutu naruszenia przepisów prawa materialnego przez błędną wykładnię i tym samym zachodzi konieczność ochrony interesu publicznego przez zapewnienie jednolitości wykładni.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
