Wyrok SN z dnia 9 kwietnia 2024 r., sygn. I USKP 22/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Renata Żywicka (przewodniczący)
SSN Robert Stefanicki (sprawozdawca)
SSN Agnieszka Żywicka
w sprawie z odwołania A. K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Tomaszowie Mazowieckim
z udziałem zainteresowanego R. K.
o ustalenie podlegania ubezpieczeniu,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w dniu 9 kwietnia 2024 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi
z dnia 9 czerwca 2022 r., sygn. akt III AUa 670/21,
I. oddala skargę kasacyjną;
II. odstępuje od obciążenia ubezpieczonej A. K. kosztami postępowania kasacyjnego.
Robert Stefanicki Renata Żywicka Agnieszka Żywicka
UZASADNIENIE
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Tomaszowie Mazowieckim decyzją z dnia 3 lipca 2019 r. stwierdził, że A. K., jako osoba współpracująca z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność, u płatnika składek R. K., nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu i dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od 27 listopada 2014 r. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że R. K., w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą od 1 sierpnia 2014 r. zgłosił do ubezpieczeń pracownika M. S., zatrudnioną na stanowisku kasjera – sprzedawcy, a następnie żonę A. K., jako osobę współpracującą. Organ rentowy podkreślił, że zgłoszenie A. K. do ubezpieczeń nastąpiło po ustaniu tytułu pracowniczego do ubezpieczeń, to jest od 27 listopada 2014 r., a nadto, że wskazana przez płatnika podstawa wymiaru składek za okres pełnego miesiąca wynosiłaby 9.365,10 zł. Po krótkim okresie od zgłoszenia do ubezpieczeń z tytułu współpracy wystąpiono z roszczeniem o wypłatę od 1 grudnia 2014 r. zasiłku z dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, od wysokiej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia.
W ocenie organu rentowego zadeklarowanie wysokiej podstawy wymiaru składek było działaniem ukierunkowanym na uzyskanie wysokich świadczeń z ubezpieczenia chorobowego. Organ podkreślił, że z całokształtu okoliczności sprawy i zebranego materiału wynika, iż dokumentacja została przygotowana dla uwiarygodnienia pozorowanej współpracy. Charakter działania stron wyraźnie wskazuje na ich pozorność. Organ rentowy podkreślił, że zamiarem płatnika składek i osoby zgłoszonej do ubezpieczeń nie była faktyczna współpraca przy prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej, a jedynie uzyskanie przez A. K. tytułu do ubezpieczeń i wysokich świadczeń z dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego. Zdaniem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, A. K. mogła udzielać mężowi okresowej pomocy przy działalności bankowej w oparciu o udzielone jej pełnomocnictwo substytucyjne z 4 października 2013 r., ale nie można tej pomocy traktować w kategoriach współpracy, z uwagi na niewielki rozmiar i częstotliwość prac oraz ich marginalny wymiar ekonomiczny, by można było uznać tę współpracę za rodzącą obowiązek ubezpieczeń.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
