Postanowienie SN z dnia 27 marca 2024 r., sygn. I PSK 163/23
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Bohdan Bieniek
w sprawie z powództwa M. S.
przeciwko S. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w C. o zadośćuczynienie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 27 marca 2024 r.,
skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach
z dnia 25 maja 2023 r., sygn. akt III APa 12/22,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2025 zł (dwa tysiące dwadzieścia pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w Katowicach, wyrokiem z dnia 25 maja 2023 r., zmienił zaskarżony w pkt 2 wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 19 stycznia 2022 r. i zasądził od ”S.” Sp. z o.o. w C. na rzecz M. S. dalszą kwotę 160.000 zł tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 4 czerwca 2019 r. (pkt 1) oraz orzekł o kosztach procesu (pkt 2-5).
Sąd Apelacyjny zaaprobował ustalony w sprawie stan faktyczny, w tym w szczególności kwestie przyczynienia się stron do wypadku przy pracy. Dalej zwrócił uwagę na cel i funkcje zadośćuczynienia z art. 445 § 1 k.c. (kompensacyjna, całościowa i jednorazowa), podkreślając, że zadośćuczynienie powinno zapewnić przywrócenie do pewnego stopnia równowagi emocjonalnej poszkodowanemu i przynieść satysfakcję w określonych warunkach gospodarczych. Sąd Okręgowy za adekwatną uznał kwotę 200.000 zł (po pomniejszeniu jej o kwotę wypłaconą z tytułu jednorazowego odszkodowania z ZUS i kwotę uwzględniającą 20-procentowy stopień przyczynienia się powoda do wypadku przy pracy). Tymczasem – zdaniem Sądu Apelacyjnego - rozmiar i następstwa uszczerbku na zdrowiu, których powód doznał na skutek zdarzenia z dnia 26 sierpnia 2017 r., usprawiedliwiają określenie zadośćuczynienia na sumę 400.000 zł. Kwota ta powinna być pomniejszona o ustalony w sprawie stopień przyczynienia się powoda do wypadku, co i tak prowadzi do jego wzrostu o sumę 160.000 zł. Przede wszystkim wiek powoda (urodzony w 1973 r.) oraz wielonarządowe obrażenia ciała (zmiażdżenie klatki piersiowej i brzucha, stłuczenie okolicy L4-S1 kręgosłupa, złamania kości łonowej górnej i dolnej gałęzi po stronie prawej i górnej gałęzi lewej bez przemieszczenia, złamania prawej masy bocznej kości krzyżowej, zaburzeń czucia skóry obu ud, krwiaków okularowych obu gałek ocznych ze zwężeniem pola widzenia, niedowładu obu kończyn dolnych) w połączeniu z nasileniem się zmian chorobowych kręgosłupa, długotrwałych dolegliwości bólowych i koniecznością leczenia specjalistycznego (por. opinię biegłych) doprowadziły do istotnego ograniczenia aktywności w sferze życia osobistego i zawodowego powoda, w tym niemożność podjęcia przez niego jakiejkolwiek pracy zarobkowej na skutek naruszenia sprawności organizmu spowodowanego wypadkiem przy pracy. W tej sytuacji suma zadośćuczynienia powinna być wyższa, o czym Sąd Apelacyjny orzekł w pkt 1 wyroku.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
