Postanowienie SN z dnia 21 czerwca 2024 r., sygn. III KO 89/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tomasz Artymiuk
w sprawie A. T. i T. K.,
oskarżonych z art. 189 § 2 k.k. i in.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 21 czerwca 2024 r.
wniosku Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie zawartego w postanowieniu
z dnia 3 czerwca 2024 r., II AKa 24/24,
o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu,
na podstawie art. 37 § 1 a contrario k.p.k.
p o s t a n o w i ł
nie uwzględnić wniosku o przekazanie sprawy innemu sądowi równorzędnemu.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 3 czerwca 2024 r., sygn. akt II AKa 24/24, Sąd Apelacyjny w Rzeszowie wystąpił do Sądu Najwyższego o przekazanie, w trybie art. 37 § 1 k.p.k., innemu sądowi równorzędnemu, sprawy A. T. i T. K., oskarżonych o przestępstwa z art. 189a § 2 k.k. i in.
W uzasadnieniu postanowienia o wystąpieniu z wnioskiem w trybie art. 37 § 1 k.p.k. wskazano, że referentem w sprawie został wyznaczony w drodze losowania w systemie SLPS SSA M.F., a skład orzekający uzupełnili sędziowie G. Z. i Z.D. W postanowieniu zaznaczono także, że Sąd Najwyższy wielokrotnie uchylał wyroki tego Sądu Apelacyjnego wydane z udziałem sędziów powołanych na stanowisko sędziego sądu apelacyjnego, w tym sędziego G.Z., z uwagi na istnienie bezwzględnej przyczyny odwoławczej określonej w art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. Dodatkowo podkreślono, że w chwili obecnej w II Wydziale Karnym Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie tylko w odniesieniu do SSA Z.D. nie zachodzą okoliczności wskazywane przez Sąd Najwyższy w swoim orzecznictwie związane z procedurą powołania sędziego i sposobu postępowania sędziego, powodujące, że sąd z udziałem takich sędziów jest nienależycie obsadzony w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. i nie stanowi on zarazem sądu, o jakim mowa w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP i art. 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (EKPC). Pozostali sędziowie orzekający w tym Wydziale (R.P., W.K., A. H. i M.F.) są sędziami, którzy zostali powołani na urząd sędziego przy udziale „tzw. neo-KRS”, a więc Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 3 - dalej w tekście ustawa o KRS z 2017 r.). W tej sytuacji, przy braku podstaw do stosowania art. 40 k.p.k. i „niemożliwej do wyobrażenia sytuacji, aby z żądaniem wyłączenia na podstawie art. 41 § 1 k.p.k. wystąpił jakikolwiek sędzia orzekający w II Wydziale Karnym tut. Sądu Apelacyjnego”, Sąd Apelacyjny w Rzeszowie zdecydował się na wystąpienie do Sądu Najwyższego o przekazanie sprawy innemu sądowi apelacyjnemu, aby uniknąć albo zminimalizować ryzyko uchylenia wydanego w postępowaniu odwoławczym wyroku przez Sąd Najwyższy w ramach postępowania kasacyjnego albo wznowieniowego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
