Wyrok NSA z dnia 22 maja 2024 r., sygn. III OSK 1736/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak Sędziowie: sędzia NSA Jerzy Stelmasiak sędzia del. WSA Beata Jezielska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Ochrony Środowiska od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 kwietnia 2022 r. sygn. akt IV SA/Wa 82/22 w sprawie ze skargi G. Sp. z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia 12 listopada 2021 r., nr DI-420/933/2019/ge w przedmiocie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wyrokiem z 13 kwietnia 2022 r. (sygn. akt IV SA/Wa 82/22) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi G. Spółka z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska (dalej jako: GIOŚ) z 12 listopada 2021 r. w przedmiocie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329, dalej jako: p.p.s.a.), uchylił zaskarżoną decyzję oraz zasądził od GIOŚ na rzecz skarżącej Spółki kwotę 2000 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W uzasadnieniu wyroku WSA wskazał, że decyzją z 11 września 2019 r., wydaną na podstawie 194 ust. 5 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2021 r. poz. 779 ze zm., dalej jako: u.o.o.) w związku z art. 189c k.p.a., [...] Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska wymierzył Spółce administracyjną karę pieniężną w wysokości 100000 zł, za zbieranie odpadów o kodach: 15 01 02, 15 01 06, 19 12 04, 19 12 10, 16 01 03 i 07 02 99, niezgodnie z warunkami określonymi w posiadanym zezwoleniu na zbieranie odpadów.
Na skutek wniesionego odwołania, zaskarżoną decyzją z 12 listopada 2021 r. GIOŚ uchylił decyzję organu I instancji w całości i orzekł, na podstawie art. 194 ust. 5 i 7, art. 197, art. 198 u.o.o., o wymierzeniu Spółce administracyjnej kary pieniężnej w wysokości 100000 zł za gospodarowanie zmieszanymi odpadami (w tym substancjami i przedmiotami) z mechanicznej obróbki odpadów innych niż wymienione w 19 12 11, oznaczonymi kodem 19 12 12 z naruszeniem warunków decyzji Prezydenta Miasta [...] z 29 grudnia 2014 r. w zakresie zbierania odpadów. W uzasadnieniu decyzji podano, że naruszenie polegające na zbieraniu odpadów z sposób niezgodny z warunkami określonymi w decyzji Prezydenta zostało stwierdzone i udokumentowane w protokole kontroli. Wprawdzie Spółka go nie podpisała, ale sama odmowa podpisania protokołu nie podważa ustaleń kontroli. Podano, że warunkiem posiadanego zezwolenia był selektywny system zbierania wraz z oznaczeniem rodzaju zbieranych odpadów, a tymczasem odpady nie tylko były zmieszane, ale również były rozwiewane przez wiatr i nasiąkały podczas opadów deszczu. Podniesiono, że konieczność magazynowania odpadów na utwardzonym, szczelnym placu magazynowym i w sposób selektywny wynika z zasad ogólnych magazynowania odpadów, wyrażonych w art. 25 u.o.o. Skoro Spółka magazynowała odpady w sposób niezgodny z warunkami określonym w posiadanej decyzji, to zaistniały przesłanki do wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej. Jednakże w ocenie organu odwoławczego organ I instancji nietrafnie uznał, że strona zbierała odpady o kodach: 15 01 02 - opakowania z tworzyw sztucznych, 15 01 06 - zmieszane odpady opakowaniowe, 19 12 04 - tworzywa sztuczne i guma, 19 12 10 - odpady palne (paliwo alternatywne), 16 01 03 - zużyte opony, 07 02 99 - inne niewymienione odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania tworzyw sztucznych, gdyż na dokumentacji fotograficznej, będącej integralną częścią protokołu kontroli, widoczne są hałdy odpadów zmieszanych. Dodatkowo z akt sprawy, w szczególności kart ewidencji odpadów, kart przekazania odpadów oraz dokumentów stosowanych w procedurze informowania o transgranicznym przemieszczaniu odpadów wynika, że strona odbierała odpady w kodach: 19 12 04 - tworzywa sztuczne i guma oraz 19 12 12 - odpady w tym (zmieszane substancje i przedmioty) z mechanicznej obróbki odpadów inne niż wymienione w 19 12 11, jednak odebrane przez Spółkę z zagranicy odpady o kodzie 19 12 04 również okazały się mieszaniną, zawierającą odpady pochodzenia innego niż tylko tworzywa sztuczne i guma. Z tego powodu, w odrębnym postępowaniu przypisano im kod 19 12 12, którym organ odwoławczy posłużył się na potrzeby orzekania w przedmiotowej sprawie. Organ odwoławczy uznał, że przypisywanie kodu każdej frakcji, obecnej w pryzmie odpadów na terenie zakładu jest bezzasadne, skoro istnieje kod odpadu właściwie opisujący zarówno charakter, jak i pochodzenie odpadów (19 12 12) i w związku z tym w ocenie organu zaszła konieczność wydania orzeczenia merytoryczno-reformacyjnego. Wskazano, że w wyniku nieprawidłowo prowadzonej ewidencji odpadów Spółka przestała kontrolować ilości przyjętych odpadów, a trudności z przetworzeniem przyjmowanej mieszaniny odpadów spowodowały, że pozostawały one na placu magazynowym dłużej niż ustawowo przewidziane 3 lata. Podniesiono, że skutki samego nagromadzenia odpadów trudnych do przetworzenia przez Spółkę nie były aż tak szkodliwe dla środowiska, jak skutki akcji gaśniczej po wybuchu pożaru tychże odpadów, gdyż oprócz trudnej do oszacowania emisji szkodliwych związków, jakie trafiły wówczas do atmosfery, doszło także do skażenia rzeki wodami gaśniczymi. W ocenie organ odwoławczego wymiar kary nie jest nadmiernie wygórowany. Podano bowiem, że odpady leżały na placu w dwóch pryzmach, stanowiących więcej niż całkowita pojemność dwóch pełnowymiarowych basenów olimpijskich i w rzeczywistości niewiele różniły się od nielegalnego składowiska odpadów. Wyjaśniono przy tym, że gdyby organ wymierzał karę pieniężną za naruszenie warunków decyzji określającej miejsce i sposób magazynowania odpadów w trybie w art. 298 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. 2020 r. poz.1219), jej wymiar byłby ustalony w znacznie wyższej kwocie, a mianowicie 36 000 zł za każdą dobę niezgodnego z warunkami decyzji magazynowania przez okres roku. Podano, że zbieranie odpadów w sposób niezgodny z warunkami zezwolenia było wynikiem zaniedbań ze strony kontrolowanego podmiotu. Wskazano także, że wprawdzie wszystkie przyjęte odpady były w kodzie odpadów innych niż niebezpieczne, ale w trakcie akcji gaśniczej uległy ekstrakcji wodą niebezpieczne związki chemiczne pochodzenia organicznego. Zatem kara jest konsekwencją stwierdzonych naruszeń o poważnym charakterze. Organ odwoławczy uznał, że nie zaszły przesłanki do zastosowania dyspozycji z art. 189f § 1 k.p.a., gdyż strona magazynowała dużą ilość odpadów w sposób niezgodny z pozwoleniem, a ze zgromadzonej dokumentacji w sprawie nie wynika, aby że Spółka uprzątnęła odpady będące przedmiotem naruszenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
